İçindeki kardeşiyle birlikte gömülen tabut yağan yağmur eşliğinde defnedilirken Wanda'nın kızarmış gözleri, titreyen dudakları gökyüzü ağlarken düşen damlalarla ıslanıyordu.
Mezar taşı kaba eller tarafından düzlenmiş toprağın üstüne dikildiğinde hıçkırıklarını tutamadı.
"Pietro Django Maximoff, 1990-2015."
Şiddetli bir şekilde ağlamaya başlarken elini hıçkırıklarının fırladığı dudaklarına bastırdı ama ne kadar denese de sakinleşmesi imkansız gibiydi. Mezar taşı yerine iyice oturtulduğunda ıslak kahverengi saçlarından damlayan sular usul usul toprağa süzülüyordu. Çaresizce yalnız kalmanın verdiği acıyla ağlarken omzundan ona sarılan bir kolu hissetti ve hıçkırarak sokuldu. Clint kızın ıslak olmasına aldırmadan üstüne şemsiyeyi tutarken ona sarıldı. Yağmur damlalarının şiddetini arttırırken toprak delinecek gibi görünürken iyice çamurlaşmıştı. Clint nefesini tuttu, işte bu yüzden üzülmüştü genç adamın kaçmasına.
"Koşarken hızını fazla kaçırıp cennete daldı."
Hızlıca düşen iri damlalar toprağı delerek geçiyor, Aşağı'ya iniyorlardı.
Aynı Pietro'nun her şeyden habersiz, tabutun delinerek tutamadığı bedeni gibi.
gaza geldim biliyonuz di mi ondan bir sürü kitap yayımlayıp duruyom
şimdi kesin bir şey anlamadınız ama hızlı bölüm atacağım sanırım yine bunda da bi black&white'a bi buna diye diye sizi rahatsız edicem hiaheahei
neyse, okuduğunuz için teşekkürler. hoşçakalın!
