Kelimeler kargaşası

Gerçekler

Sen beni hiç sevmedin ki sen hep bencildin ve hep kendini sevdin sen hep Mutlu olmak istedin.

Beni ben olduğum için değil yanımda Mutlu olduğun için istemedin mi ?

Beni tanıdıkça hep nefret edip hem de bana bağlanmadın mı ?

Geçmişinden bu kadar iğrendiğin bu adamı sırf seni güldürüyor diye değiştirmeye çabalamadın mı?

Sırf Mutlu olmak uğruna benim tüm değerlerimi ezip üstüne bir dünya kurmaya çalışmadın mı ?

Ömründe kaç kez sırf beni Mutlu etmek için kendinden taviz verebildin?

Kaç kere kavgalarımızdan sonra benim için sadece benim halimi düşünerek ağladın. Oysa ben hep yalnız kaldığım için değil yalnız kaldığıN için geldim sana. Oysa ben hiç sıkıldığım için aramadım seni sıkıldın mı diye sormak için aradım. Bende Mutlu olmak istedim evet bende bencillik yaptım fakat mutluluğu hep senin gülüşünde aradım sen gülünce ben zaten gülerdim..

Şimdi bunca yoldan bunca yaşanmışlıktan sonra ben öyle bir Adam oldum ki tam senin kalemin ve ben seni öyle çok seviyorum ki senin beni Mutlu edemeyeceğini bile bile sırf seni Mutlu etmek için kalıyorum gidersem yıkılırsın diye gidemiyorum ben sana öyle düğümlendim ki sensiz her anda seni düşünüyorum..

Bu satırlara inanma istersen vazgeçtim seni inandırmaya çünkü ne kadar yanlış olursa olsun hiç değiştiremedim kafandaki yargıları ben buyum sen dilediğine inan ..

Birde ben sana bu kadar muhtaçken bir ayağım kırık tüm gün sıkıntıdan patlarken seni aramıyorum konuşmuyoruZ ya bu ara sebebi şu aslında ; ben sana muhtaçken sensiz  de yaparım doğrularımla yaşarım anla bunu yani seni ihtiyaçtan değil sadece aşktan ararım...