Once a Woman

Urrggghhh Kainis Men!!!

Hai sarap talaga sa pakiramdam... Wag nalang kaya akong umuwi, mahiga nalang ako dito forever!

And to my surpise hinangn ang malong ko! No!!! Mabilis akong tumayo, wait lang hahabulin ko. Ohh no my sexy body, nakita na nila, (ok lang yan this would be the last time that I will appreciate my sexyness choss! basta!) hala sige para tuloy akong tumatakbo sa dalampasigan parang sa pelikula yun nga lang wala sasalubong at bubuhat sa akin...

Ayun! Ung malong ko...
"Ui mister, oiii malong ko po yan" hala san niya dadalhin yung malong ko, i need to run faster.

"Oiiii, hey that's mine, eso es mio, watashi no mokodisu"

bboooogggg

Aray! Aray! sorry naman di ko napansin huminto na sya sa paglalakad. At eto kmi ngayon tumayo si mr. ng mabilis, and take note, take note ha di man lang akong tinulungan tumayo? kaya ako wala na kong bilib sa mga lalake, so dumb and selfish... oooppss sorry po! tumayo na din ako.

"hey, that's mine! sorry if i hit you, d ko napansin na tumigil ka na." tiningnan lang niya ko!

"akin na kukunin ko na po yan!" nakatingin lang sya sa sakin, and no naku po no!

"bat mo ko tinitingnan akin na yan! minamanyak mo na ko sa isipan mo no?! ay nako akin na po yan" ( di naman sya matanda, he's just on my age, pero nakakatakot na ahh) nagulat ako ng bigla ko siyang narinig tumawa, parang may kidlat at kulog haha joke lang.

" anong nakakatawa akin na yan!"

"hahaha ikaw minamanyak ko sa isip ko?? hahaha Not my type MISS! hahaha"

mmiss miss miss miss miss (echoing in my ears)

"E ano nga, bat ka tumitinging? bakit ka nagbibingibingihan, not your type pala, haha makatingin ka naman!" nakakainis to wahhh

"yes not my type! Asan ang kagandahan sayo? (at hined to foot ako) Pero pwede na din hahaha para sa mga siokoy sa dagat" hala sya ohh makapagsalita e halata naman, kala mo kung sinong kgwapuhan, pero sige na nga cute siya, ahhm cute lang ha..

Lalake nga pala tong kausap ko and for me men should be treated cold! And that's one of my reason having a vacation, to convince myself that they don't deserve to be treated fair!

"Excuse me, I'm no longer interested to your opinion or to your nonetheless reason, kaya please akin na ang malong ko." serious na tayo mga teh!

Sana umumbra na sa kanya, ang ginaw na kaya, nag aagaw na ang liwanag at dilim ang lamig na ng hangin, naka boyleg lang ako at super hanging blouse, ang lamig pa kaya ng simoy ng hangin dito.

"Aray, dumugo ilong ko ha. Miss where is your evidence na sa'yo to, e kung sabihin kong sakin to?" aba grabe talaga siya, di ko matake!

"oi mr.! Ano yan possessing your neighbor goods? Akin na yan, giniginaw na ko, I need that! " ang kapal ng mukha nito, anong convince ba gusto niyang gawin ko sa knya!

"I will give you this, akin na muna ang pangalan mo... number mo, address mo, at facebook account mo" ano tingin niya sa sarili niya niyan, imbestigador???

"Oh cam on! I don't give information to strangers, specially to someone like you! Kung ayaw mo ibigay sa'yo na! "

Nakakapikon na siya, bakit ba, kung kailan akala ko puro good memories lang makukuha ko dito nahaluan p ng ganito. Pero teka teka, remembrance sa kin yon ng bestfriend ko si Val, nako nako i need that back! Kamote naman kasi tong lalakeng to e!

"owww Thank you! Ayaw mo talaga? Pero its looks like very important to you? naiiyak ka na oh hahA! Pangalan nalang" di talaga siya titigil e noh, pero thank you na din at mkukuha ko siya kapalit ang precious name ko. Wag nalang kaya.

Since I have no choice... "Fine I'm Reaco" sabay hablot ko sa malong ko, ang thank you Lord nkuha ko din sa wakas... "Salamat ha!" at nag walk out na ko....

"Uiiii Wen!!! Andito ka lang pala tra na kakain na daw tayo! Sino yan kausap mo???"

Ang ingay naman non! Ginugulo ang kapayapaan ng Isla... And when I look back, kaya pala, kasama pala ng lalaking siokoy, no wonder why he's loud as well....
And ofcourse they are talking, pero i don't care kung ano man yon..

Going back, kinuha ko na yung nga gamit and bumalik na sa tinutuluyan ko, para uting small villa, open air, may hammock sa labas and i do usually stay there, presko at masarap ang hangin.. alam mo yung kubo type na ok sya..

Naisip ko bigla, am i really going home, going back to school and see his face... I can't decide kung mageempake na ba ko ng gamit ko or tatakasan nalang sila...

I wish that it's easy to let go of the pain, leave the past behind and move forward. Sana ganon lang kadali yon...

*>*>*>*>*>*>*>*>*>*>

P.S
Pasensya na kung d pa gnon ka exciting, somehow salamat sa nag view :) thhhaaank yyoouu po...

Dedicated to my friend Val... :)