De zon was al op toen ik wakker werd, ik was blijkbaar in slaap gevallen. Ik gaapte en klom naar beneden terwijl ik weer dacht aan wat er gister gebeurt was, zou dit te maken hebben met die raaf... ben ik dan echt 'n kind van de duivel... "Kra kra" klonk er toen, ik keek om me heen, er was niemand.
"Oké Rune denk na, wat is er gister gebeurt waardoor je verdween in de schaduw" ik dacht hardop en probeerde alles om weer te verdwijnen. Ik schreeuwde boos: "Ugh! Waarom lukt het niet!" en trapte tegen een boom terwijl ik dacht aan het verdwijnen, weg was ik, terug in de schaduw. Het is me gelukt dacht ik toen ik weer verscheen, het lukt me eindelijk. De rest van de ochtend en de halve middag trainde ik om te verdwijnen en verschijnen tot ik het uiteindelijk onder de knie had.
"Houd de dief!" riep een zware mannelijke stem me achterna, maar hij was al te laat ik was alweer in rook opgegaan voordat iemand me had gezien. Diezelfde avond had ik n feestmaal thuis, zo lekker had ik nog nooit gegeten. Ook gebeurde er die avond iets anders, in het dropje bij de grens ontstonden de eerste verhalen over Shadow. Een dief in de nacht, onvangbaar voor de levende ziel en mijn nieuwe naam.
