Merhaba Sol Yanım,
Kimse bilmiyor sana yazdığımı, hele arkadaşlarım duysalar yıkarlar ortalığı hepsi çok kızgın sana.Onlara da suç bulma, onlar beni sana,seni bana emanet ettiler.Sessizce oku sende yada dinle elbet ben yazarken rüzgar getirir nefesimi sana..
Nasılsın? İyi bakıyormu yanındaki sana? Kolluyormu gözünden? Sakınıyormu kendinden bile? Nasıl güzel geçiyor mu günleriniz? Ama özelinizdi dimi? Pardon sormamalıydım..Uzun zaman sonra ilk defa yazıyorum sana, unutamadığım yada hâlâ sevdiğimden değil. İnan bana daha yeni kendime geliyorum. Artık bahsetmiyorum senden başkalarına. Duydumda geçen gün beni sormuşsun tembihlemişsin söyleme diye 'sevilirim' bilirsin heleki konu "SEN"olunca söylediler. Büyüdüm ben çok yordun beni. Bilirsin çabuk sinirlenirim, okulda her yerde senin gibi,ciddi duran sinirli gözüken ama en sevimli gülüşlerini bana saklayan "SEN"gibi. Çok kolayda ağlamam bilirsin,giderken de sakın ağlama demiştim.. Sözünü dinliyorum. Olsun sen başkasınınsın...
Sadece yıkıldım o kadar, birşeyim yok. İyiyim ben. Senin yüzünden her gün dost, kardeş dırdırı çekiyorum maalesef.. Tamam çok konuştum, söyle o yanındakine çok iyi baksın sana...
Hoşçakal Sol Yanım...
