Arkadaşlar story of my life ile okuyunuz :D sınırı koyuyorum geçer geçmez yb gelecek
reads: 70
votes: 13
comments: 3
“Bebeğim gelmiyor musun?”
Gözlerimi sıkıca kapattım. Gözlerim dolmuştu. Neden mi? ben burada lanet olası evden çıkamazken onun başka kızlarla yatıp kalkması sinirlerimi bozmuştu. İyi de neden? Neden şu an ölmek istiyormuş gibi hissediyorum? Sanırım şu an bu aptal soruya cevap vermekten daha önemli işlerim var.
“Bir şey söylemiyorsan kapatıyorum.”
“2 dakika içinde burada ol.”
Pekâlâ, pekâlâ. Biraz abarttığımı itiraf etmem gerekiyor. Ama oğlum burada hasta benim! Ayrıca evden çıkıp hastaneye götürebilseydim onu aramama bile gerek kalmayacaktı.
“Ne diyorsun sen ya?”
Sesim titriyordu. Elim ayağım birbirine dolaşmış gibiydi. O gerizekalı maldan da anca bu beklenir zaten. Ne diyorsun muş. Ben sana gelince yapacağımı bilirim Malik.
“Ya 2 dakika içinde burada olursun ya da senin o şişko adamlarının bile beni burada tutabileceğini sanmıyorum.”
Tataa, yüzüme kapanmış bir telefon. Sinirle telefonu alıp yere attım. Bu ne halt ediyor? Mark hasta olmasa zaten umurumda değil de. Bir an beynimde bir ses harekete geçti.
“Gerçekten değil mi?”
“Değil!”
Diye bağırdım. Kendi kendime konuştuğuma göre kafayı ya yedim artık. Aniden burnumdan çeneme doğru harekete geçen damla durup düşünmeme neden oldu. Ağlıyor muyum ben? Dur, işte burada dur. Ben? O geri zekalı mal için? Ağlamak? Sadece derin bir nefes alıp düşünmem gerekiyor. Sinirle yutkundum. Hani ne deniyordu? Hah, işte sinir krizi. Onlardan mı geçiriyorum acaba? Arkamdaki cılız ses beni düşüncelerimden ayırdı.
“İyi misiniz hanımefendi?”
Hanımefendi evet. Bu evdeki herkes beni bu isimle çağırıyor. Çok itici.
“Malik nerede biliyor musun?”
Kadın bir anlık gözlerini açtı. Şaşırmış gibiydi.
“O zaten çoğunlukla evde olmaz efendim.”
Olacak ama. Diye mırıldandım içimden. Hem de öyle bir olacak ki.
“Normalde saat kaç gibi gelir?”
Bir an kapının çaldığını duydum. İnanın bana, o eşiğe ulaşana kadar neler yaşadığımı hatırlamıyorum. Etraf dönüyor gibiydi. Sinirden elim ayağım titriyordu.
Neler oluyor bana böyle?
Karşımda gördüğüm şey tam da beklediğim şeydi. Bir adet sinirli malik. Ne oldu? Yoksa zevkinizi mi böldük efendim?
“Neredeydin?”
Dedim. Sinirden gözüm seğiriyordu.
“Bu seni ilgilendirmez.”
Beni ilgilendirmez ha? İlgilendirmez ha? Bir an elimi sert bir şeye çarptığımı hissettim. kan bulaşmış elime baktığımda midem kalkmış gibi oldu. Aynı anda yer düşen kan damlasına takıldı gözüm. Bakış açımı Zayn’in kanayan burnunu görecek şekilde ayarladığımda gözlerim korkuyla açıldı. Bir an istemsizce ona tokat atmıştım. Sanırım biraz fazla sert. Birazı çıkarın, sert. Gözlerine baktığımda siniri öfkeyi ve birini dövme duygularını gördüm. Korkuyordum. İşte o zaman anladım. Gerçekten de onun ne yaptığı;
Beni ilgilendirmezdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bebeğimi Benden Alamazsın..!
Fanfiction"Onu benden alamayacaksın." Dolu gözlerimle onun ela gözlerine baktım. Oysa arkasına bile bakmadan çekip gitti. Arkasında ne mi bıraktı? Yine gözü yaşlı bir kız. Tıpkı 2 yıl önce olduğu gibi...
