“sana istediğimi yaparım. Çünkü sen benim kadınımsın.”
“Bu bana hiçbir sebep gözetmeksizin istediğini yapabileceğin anlamına mı geliyor?”
“Aynen öyle.”
“Ben senin malın değilim.”
“Öylesin.”
Ben? O öküzün? Malı? Olmak? Rüya görüyor olmalı.
“Bu kadar yeter. Gidiyorum.”
Bileklerimi sıkarak sordu.
“Gidecek misin?”
“Bileklerimi bırakırsan.”
“Böyle bir şey olmayacağını sana nasıl ispatlayabilirim?”
Ardından tuttuğu bileklerimi daha da sıkarak merdivenleri tırmanmaya başladı.
“Bıraksana!”
“Sana buradan gidemeyeceğini göstereceğim.”
Bulduğu ilk boş odanın kapısını çarparak açtı ve beni içeriye attı.
“Burayı evin gibi göreceğine eminim.”
GÜM!!!
Surata kapatılmış, üstüne kilitlenmiş bir kapı insanda birçok hoş olmayan etki bırakır. Bunları sıralamak gerekirse;
1) kızgınlık
2) üzüntü
3) korku
4) şaşırma
5) merak
Benim yaşadıklarım (yaşadıklarımın yanına derecesine göre yıldız koydum.)
1) kızgınlık **************************
2) üzüntü *
3) korku **
4) şaşırma****
5) merak *
Ve öylece kaldım. Her zamanki gibi, yalnız başıma. Kimsem olmadan. Küçükken de böyleydi aslına. Tek başıma büyümüştüm. Hayatımda tek değer verdiğim kişi annemdi. -Di zaman ekini kullanmak insanı öylesine üzüyor ki. Zamanı geri getirememek öyle yakıyor ki canını. O öldükten sonra babamla kalmıştık. Annemle ve benimle arasındaki ilişki hemen hemen hiç yoktu. Hatta annemi başka bir kadınla aldatıyordu. O zamanlar 15 yaşımdaydım ve her şeyi biliyordum. Ama anneme söyleyemiyordum. Bu böyle rahat bir 1 yıl daha devam etti. Annem öğrendiğindeyse pek hoş olmadı. Hastalandı, yataklara düştü. Babamsa ne onun ne de benim yanımdaydı. Günlerce tek başıma bekledim. Kışın dondurucu soğuğunda hastane köşelerinde uyudum. Doktorun dediğini asla unutmam.
“Annen… Öldü.”
O an dünya başıma yıkıldı sanki. Doktor bana yetimevini arayacağını söylemişti ama bense aptal gibi bunu dedim.
“Benim babam var, teşekkürler.”
Babam beni yanına aldı. Sadece bir haftalık. O zaman diliminde ise hiç konuşmadık. Evde sarışın kadın -namı değer baş sürtük- kalıyordu. Sanırım bir gün babama benim o evde kalmama devam edeceğim taktirde onunla ayrılacağını söylemişti ki babam beni sokağa attı. Bir şekilde yaşadım işte. Bir yıl kadar yetimevinde devam ettim. Çıktığımda eski ben değildim. Klasik bir söz biliyorum. Ama yaşamayanlar bunları bilemez. Sonra liseye devam ettim, annemden kalan mirasa kondum, üniversiteye başlayacağım filan…
Malik’le tanıştım ve şu an boş bir odada kilitliyim. Geçmişimle ilgili umduğum tek bir şey var.
Umarım babam şu kızını uğruna terk ettiği baş sürtüğüyle mutludur.
Şu an bunları düşünmem, hatta size içimi dökmem çok saçma, biliyorum. Sadece okuyucular olarak bilmek istersiniz diye düşündüm.
“Oradan çıkmak istiyor musun?”
Sesimi çıkarmadım.
“İstiyorsan üç kez tıklat.”
TIK… TIK… TIK…
Kapı bekletmeden açılmıştı.
“Bu umarım sana bir ders olur. Sakın bana karşı ters bir şey yapma bir daha.”
Benden beklenmeyen bir şeyi yaparak başımı salladım.
“Henry kim?”
Sessizlik…
“Bunu soracağına onu neden dövdüğünü söyle.”
Sessizlik…
“Hep böyle yapıyorsun! Beni arsızca evine alıyorsun, ardından dövüyorsun, sövüyorsun. Ayrıca şunu bil, ben senin kadının değilim! Hiçbir zaman olmadım. Ben hep Henry’nin kadınıydım. O beni öptü! Seviyor! Sen sadece acı çektiriyorsun. Şu evden defolup gitmeye kalkıyorum, oğlumu almakla tehdit ediyorsun. Ben ne yapayım? İntihar mı edeyim? Ne yapayım söylesene!
Boğazımı sıkarak beni duvara yasladı. Ama çok sıkıyordu. Fazla…
“Ben istediğimi istediğim zaman yaparım. Buraya bir kez girersen çıkamazsın.sadece tek bir yolu var.
“Bir yolu var mı?”
“Buraya geldiği gibi giden tek kız vardır. O da sürtüklerim. Olar gibi davranıp benimle sevişirsen oğlunu alıp gitmene izin veririm.”
görls! her gün yayınlayacağımı söylemiştim. sadece biraz daha... biraz daha vote :'((( ayrıca niye benim uzun yorumum yok? en az bir tane uzun yorum gelmezse yeni bölüm gelmeyecek o kadar!
reads: 70
votes: 17
comments: 6
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bebeğimi Benden Alamazsın..!
Fanfic"Onu benden alamayacaksın." Dolu gözlerimle onun ela gözlerine baktım. Oysa arkasına bile bakmadan çekip gitti. Arkasında ne mi bıraktı? Yine gözü yaşlı bir kız. Tıpkı 2 yıl önce olduğu gibi...
