“Buraya geldiği gibi giden tek kız vardır. O da sürtüklerim. Onlar gibi davranıp benimle sevişirsen oğlunu alıp gitmene izin veririm.”
*******ZAYN’İN AĞZINDAN******
İstediğim şeyin ne kadar mantıklı olduğunu kafamda tartmadan söylemiştim. Mantıksız olabilirdi belki. Hatta fazla mantıksız. Mantıktan yoksun bile olabilirdi. Ama olsun. Ben Zayn Malik’tim. İstediğim şey ne kadar mantıksız olursa olsun lafımı geri almazdım. Asla almazdım. Çünkü gerek olmazdı. Ama Elisha’ya bakarsak şaşkınlıktan küçük dilini yutacaktı.
“Sen… Ne dedin sen?!”
Her zaman yaptığım gibi duygudan yoksun ve ukalaca kaşlarımı kaldırdım. Günümün çoğu bu yüz ifademi takınarak geçerdi.
“Bir şeyi iki kere söylemem.”
“Bu istediğin asla olmayacak orospu çocuğu!”
Orospu çocuğu? Şu durumda ona vurabilirdim ama cidden istemiyordum.
“Ben yatmaya gidiyorum.”
“Buraya gel!”
Bana emir verdiğini fark edince bu kez kaşlarım şaşkınlıktan kalkmıştı. Bana kimse emir vermezdi! Veremezdi! Hele küçük bir kız? Ahahaha.
“Az önce bana emir mi verdin sen?”
“Benden ne istediğinin farkında mısın?!”
“Seni yapman için zorladığımı hatırlamıyorum.”
“Bu lanet cehennem gününe kadar bu evde kalacağım anlamına mı geliyor?!”
“Sıkılmazsam evet.”
Gerisinde bir şey söylemedi. Ben de söylemesini beklemedim. Merdivenleri tırmanarak odama çıktım. Kapıyı açtığımda karşımda her zamanki temiz, toplu odadan eser yoktu. Çoğu şey kırılmıştı. Sinirlerime hakim olmayı öğrenmem ya da onları boks torbama saklamam gerekiyordu. Pijamalarımı giyinmeden, hatta yorganı bile aralamadan yatağın üstüne yattım. Aradan hafif hafif hıçkırık sesleri yankılanıyordu. Umursamadım. Ardından küçük bir ağlama sesi. Sanırım Mark’tan geliyordu. Bunlar niye hala evimdeydi? Niye hala yol vermemiştim? Daha bir gün olmasına rağmen bunlar yaşanmıştı. Her şeye rağmen, ona bu eve gelmesini ilk söylediğim günden itibaren düşünüyordum. Neden? Neden? Neden? Neden?
NEDEN?!
Benim gibi kimseye umursamayan ve en ufak bir şeye köpüren biri yarım akıllı bir kızı ve oğlunu evine almıştı. Yada oğlum. Her neyse. Bunları düşünecek vaktim yoktu. Sadece gözkapaklarımı kapadım. Dünyadaki bütün kötülüklere karşı…
Oysa ki dünyadaki en büyük kötülük bendim.
kısa oldu biliyorum. ama zayn'in ağzından isteyen çok kişi var. onlara itaf yapıyorum. ya da ithaaf. bilmiyorum hiç nasıl yazıldığına bakmadım asşdlf :D hikayemi sert bir dille eleştiren bir arkadaş olduğunu gördüm. kendisi sanırım antici. hiçbir şey söylemeyeceğim arkadaşlar sadece kendisine 'umarım bir gün adam gibi bir hikaye yazarsın da seni de görürüm' diyorum. öptüm sizi GÖRLS. :D
reads: 70
votes: 20
comments: 7
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bebeğimi Benden Alamazsın..!
Fanfic"Onu benden alamayacaksın." Dolu gözlerimle onun ela gözlerine baktım. Oysa arkasına bile bakmadan çekip gitti. Arkasında ne mi bıraktı? Yine gözü yaşlı bir kız. Tıpkı 2 yıl önce olduğu gibi...
