Kız etrafı süzdü ve birkaç saniye boyunca insanlara dik dik baktı en soğuk gülümsemesiyle.
"Hmm, bu gün iyi hissediyorum, aranızdan 2 ve ya 3 kişiyi sağ bırakabilirim. Tabi sessiz olur ve benimle oynarsanız!"
İnsanlardan biri yavaşça el kaldırdı. Ne kadar korktuğu elinin titremesinden anlaşılıyordu. Kız ona baktı ve kafasıyla konuşa biliceğini belirten hareket yaptı.
"Şe...şey, ne... ne çe-çe-çeşit bir oyun bu efendim?"
Kız kılıcını hızla yere sapladı. Küçük çaplı bir çığlık duyuldu.
"Güzel soru! Oynayacağımız oyunun adı..."
Buz gibi gülümsemesi suratına iyice yayıldı. Dudaklarını 40 yıllık bir açlıkla yaladı.
"ÖLÜM OYUNU!"
İnsanlar hala korkuyla titremekteydiler. Kız onlara doğru yürüdü aralarından bir erkeğin çenesini tutup iyice yaklaştı.
"Saklambaçı bilirsiniz değil mi?"
Adam korkuyla evet anlamında kafasını salladı ve sertçe yutkundu.
"Güzel!"
Adamı bıraktı ve geri çekildi, kendinden emin bir tavırla konuşmaya devam etti.
"Oyunum şöyle, tam olarak 90 saniye boyunca gözüm kapalı olarak sayacağım ve hepiniz bulabildiğiniz en iyi yere saklanıcaksınız. Kurallar basit."
Yüzünü ciddileştirdi, öyle korkuçtu ki kalabalıktan yutkunma sesleri geliyordu.
"Bardan çıkarsanız; ÖLÜRSÜNÜZ, bulunursanız; ÖLÜRSÜNÜZ, hile yaparsanız; ÖLÜRSÜNÜZ! Anlaştık mı?"
Bütün kalabalık başını evet manasıyla salladı.
"Pekala, şimdi 1...2...3...6...8...10...13! Yare*![* yare! karakterimizin "aman" demesinin kendi yoludur]
Amma çoksunuz, 13 kişi, desenize eğleneceğim. Şimdi en iyi saklanan 3 kişi hayatta kalır! Başlıyorum!"
Kız arkasını döndü ve saymaya başladı, insanlar büyük bir telaş içerisinde saklanmaya çalıştılar.
"1...23...61...72...88...90. Hazır olun geliyoruum!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Suikastçi
FanficOnun Adı Caterina. Soy adı? Onun soy adı gibi gereksiz bir şeye ihtiyacı yok. Zaten nerdeyse doğduğundan beri yer altı dünyasında en iyi suikastçilerden biri. Öldürmek onun işi. İsteyin sevdiğini bile öldürür çünkü bu dünya da paradan başka kimseye...
