Mangle bunu bana dediği an...onun ne kadar iyi olduğunu anladım.beni ne olursa olsun bırakmayacağını anladım.ne olursa olsun.
"Teşekkür ederim mangle"
"Bak..hafızan yerine geliyor"
"Galiba.."
Mangle bana sımsıkı sarıldı.Ve gitti.....
Yavaşça yere yattım.ve tavanı seğrettim.Düşünceler...düşünceler...ben kimim?...bana ne oldu?....bana yardım etmeye çalışsalarda...hala içim acıyor...anılarım puslu...ve karanlık...
Beynimi hatırlamak için zorladım.....
Düşmalarım kim.....kim?......zorladım....ve azıma f harfi geldi...f...o nedemek ki?.....bunları düşünürken acı dolu bir çığlık attım...b-ben hatırlıyamıyorum....hatırlıyamıyorum....f?! F ne?!
"F neeeeee!!!??!!???"
Çıldırmıştım.ve ağlıyordum
"F NE?!!!?!!!!?!???"
"MANGLE NE????!??"
"F NE?!!?!"
"foxy aman Allah'ım ne oldu sana?"
"S-Sen kimsin?"
Mangle gözyaşlarımı elinin tersi ile silerek
"Sakin ol..bana bak ..ne görüyorsun?"
"Kırık bir robot"
"Evet!"
"Ve...mangle..."
"Evet foxy olucak!"
"Olucak..."
Hafızamdaki renkler yavaşça canlanıyordu.
"B-ben..hatırlıyorum"
"Evettt"
"Bonnie...chica...fredy...MİKE!"
"Evet!"
Mangle'a hızla sarılırım
"Başardın foxy..başardın.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FOXY'nin Gözünden
FantasyMerhaba..Ben eşit olmayan bir savaşta yenilen bir çocuğum.Bunun sonucunda sefil bir animatronik bedeninde mahsur kaldım...ŞİMDİ TEK AMACIM İNTİKAM
