Ms.Transferee Is The Long Lost Princess

A True Friend

Nam pov

linggo ngayon sama sama kami nagyon ng mga magulang kong magsisimba....nakawhite kaming lahat...hehehe...ganyan talaga kami parang may mga color code...

anak ready kana ba? tanong ni mama...ang ganda talaga nang mama ko

opo ma...sabi ko...lumapit si mama saakin

ang ganda talaga nang anak ko sabi niya

ehh ma san pa ba ko magmaman edi sa inyo...hahaha...sabi ko

hay nako ikaw talagang bata ka binobola mo nanaman ako ahh..sabi mama...

biglang bumukas ang pinto at pumasok ang aming hari si papa....

ang ganda naman ng reyna at prinsesa ko....sabi ni papa

nagblush naman si mama hehehe ang kyut talaga ni mama...

hahahaha ma namumula ka...kinikilig si mama oyyy...sabi ko

oyy hindi ahhh sabi ni mama

hahaha tawa ko nalang pati si papa nakitawa na rin

inakbayan ni papa si mama

kala ko hindi kana tinatablan ng charms ko ehh...sabi ni papa 

sana magkaroon din ako nang asawa na katulad ni papa na mapagmahal at kahit kelan hindi ako iiwan at sasaktan

lumabas na kami nang bahay at nagsimula nang maglakad....kahit na hindi ako nanggaling kay mama hindi niya ipinaramdam sakin na hindi nila ako kadugo kung tutuosin nga lahat ng kailangan ko ibinigay nila...tulad ng ,makapagaral sa isang school,damit,at higit sa lahat ang pagmamahal ng mga magulang....pero kahit na ganito gusto ko parin malaman kung nasaan ang tunay kong magulang...gusto kong itsnong kung bakit nila ako iniwan...ayaw ba nila sakin....salot ba ko para sa kanila....

hindi ko namanlayan na nandito na pala kami sa tapat ng simbahan...pero bao ako pumasok...nakita ko si khey na kumakaway sakin

khey pov

grabe miss nyo na ba o ang tagal kong hindi nagparamdam ehh

(A;walang may pake)

hay naku si author badrip nanaman

(A;pakialam mo ba)

oo nalang...back to story...magisa ako ngayong magsisimba wala kasi si mom at dad busy sa company

nakita ko si Nam kaya naman kinawayan ko siya nakita niya naman ako kaya lumapit ako sa kanya.....

oi Nam sino kasama mo?

parents ko...sagot niya

ahh sama ka nalang saken wla kasi akong kasama ehh..sabi ko

ahh pano mga magulang ko...tanong niya

ipagpapaalam kita....sabi ko 

bahala ka sabi niya...

pumunta kami sa kinauupuan ng parents niya

hi po tito,tita pwede po bang isama si Nam sa park tanong ko kaagad

nagulat naman sial pero agad din namang ngumiti

ooo naman sige....mag ingat kayo ahh....Nam agad uwi ahh wag magpapagabi...sabi ni tito

opo promise uuwi kami kaagad ihahatid ko nalang po siya...sabi ko

ok iha ano pala pangalan mo...sabi ni tita

khey po tita....bestfriend forever ni Nam...sabi ko

ikaw anak ahh may bff kana pala hin di mo man lang naikwento samin ng mama mo sabi tito...

mamaya kona ikwekwento pama alis na po kami...sabi nam

pagkalabas namin sa simbahan bigla kong sumigaw

PARK HERE WE CAME!!!!!!

napatingin naman sakin ang mga tao kaya nagpeace sign nalang ako itong kasama ko naman umiling iling lang hahaha...salamat at meron akong bestfriend na katulad niya na hindi ako kakaibiganin dahil sa yaman....thank  you lord for having a true friend like her...i love u na talaga Nam