Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'' izin ver seni sana anlatıyım, '' dedi yanıma oturup.''zümrüt yeşili gözlerin gözlerimde buluştuğunda hasretin çekingenliği ile bakar.hafif bir yele bile irade göstermeyip dalgalanan uzun ipek saçların özgürlüğe kanat çırpar.pembe bir gülün rengini çağrıştıran dudağın insana can verir.süt gibi bembeyaz cildin aklı başından alan hoş bir koku yayar.ya o hazine gibi sakladığın ruhunun en derinliğindeki masumiyetin varya işte o beni sana bağlar , '' diyerek yüzümü avuçlarının arasına aldı.dilinden dökülen kelimeler yavaş yavaş beynimde yankı bulup efsunlu bir anlam kazanıyordu.bu nasıl çelişkili bir duyguydu böyle?hem senin defalarca canını yaksın hemde sana can versin.ela gözlerinde küçük bir pırıltı gördüğümde bedenim utangaçlığın etkisiyle titredi.o pırıltı ruhumun artık prangası olmuştu.hani dillerden düşmeyen ama kalpte filizlenmesi zor olan bir duygu vardı.artık o duygunun esiri olmuştum.özgürlüğün esaretini yaşatacaktı ruhuma.bir kıvılcım ile başlayıp yakıp yıkacak ateş olacaktı.yere göğe sığmayan aşk mahkum kılmıştı beni o bir çift göze.canımı yaksa da körü körüne bağlanıyordum ona.
