Prologue
Yemma!
yan ang kadalasang sinasabi ni Nathan Micael Pueblo, ang PINAKA kinaaasaran kong lalaki sa mundo
nagbago ang lahat nung umamin siya, sinabi niyang may feelings siya sakin
na stun ako dun! tapos parang yung tibok ng puso ko. overspeed! parang naging full speed ba? yung ganun?
alam ko yung meaning nun e. ninanamnam ko na sa puso ko yung sinabi ni Mico na gusto niya ko
pero, akala ko lang yun.
pagkatapos niya kasing magtapat, at nakatulala ako nun
syempre pag nakatulala ako, muka na naman akong ewan
ayun, narining ko nalang na impit niyang pagtawa
kaya napatingin ako sa kanya na nagtataka
"Bakit na tumatawa?" tanong ko
"Pffft! wala, wala" sabi niya
"Bakit nga?" naiirita ko nang tanong
"Kasi, Pffft! naniwala ka naman?"
"Uh? Oo?" nagtataka ko pa ring tanong sa kanya
"Pfffffft! Bwahahahaha!" Okay? nababaliw na siya
"Uh?" tinignan ko siya ng takang taka
"Pfft, Ah.. Okay, serious na. Joke lang yun"
Nalungkot naman ako dun, Uh? Ano daw?
"Ah, Okay" pagtapos nun tinalikuran ko na siya.
"Oy! Yemma!" sigaw niya
Hindi na ako nasanay sa kanya, lagi naman niya kasi akong pinagtitripan kaya hindi ko siya pinansin.
"Oy Yemma wag na ka nang magalit! biro lang kasi yun!"
humarap na ko sa kanya at tumango.
-
BINABASA MO ANG
Miss Cold Eyes
Teen FictionThey say that my eyes are scary. wala na akong magagawa, ganun ako e. Ganito ako isinilang at ganito rin ang itsura ko pagkalabas ko. pero ang tito ko ang nag pangiti sa akin at nagpapasaya nuong bata pa ako. but, I don't know.. I just don't know...
