Ik open mijn ogen en zie dat Douwe al uit bed is. Ik sta op en merk dat ik hoofdpijn heb. Ik loop de woonkamer in en zie dat Douwe een eitje aan het bakken is.
'Hey.' Zeg ik
'Oh hey, ik had niet gemerkt dat je al wakker was.' Zegt hij en lacht naar me.
'Zou ik een glaasje water mogen?' Vraag ik.
'Hoofd pijn? Vraagt hij.
'Jup.'
'Alsjeblieft, met een paracetamol.' Hij zet een glas water voor me neer met een paracetamol er bij. Ik slik de paracetamol door met water en zet het glas weer neer, het zal wel gaan werken in een paar minuten.
'Is Merel nog niet wakker?' Vraag ik.
'Nee, onze schone slaapster slaapt nog.' Antwoord hij.
Ik kijk op de klok en zie dat het al 10.30 uur is
'Hoelaat breng je ons weer naar huis?' Vraag ik.
'Oh... Vond je het zo ongezellig?' Hij kijkt me sip aan.
'Haha. Nee maar ik moet mijn ouders denk ik even wat laten weten.'
'Nou neem eerst maar eens een ontbijtje en als Merel wakker is dan zien we wel.' Zegt hij.
Ik zit op de bank en heb de tv aan gezet, maar er is niet veel interessants op tv. Dus kijk ik maar het journaal. Douwe komt aan lopen met een dienblad met eten en drinken.
'Alsjeblieft, ik weet niet wat je op brood lust dus hier heb ik kaas, frambozen jam, hagelslag en Nutella. En een kopje koffie komt er aan.' Vertelt hij.
'Lekker dankje.' Zeg ik.
Ik heb net mijn heerlijke ontbijtje op; een heerlijke boterham met jam en eentje met Nutella. De logeerkamer gaat open en Merel komt naar buiten lopen. Ze heeft nog hele kleine slaap oogjes en ze gaapt.
'Goede morgen slaap kop.' Zeg ik.
