Çaldığı bilgisayarın başına geçti ve sahte isimli bir hesap açtı. Profil resmine yüzünü eliyle azıcık kapatmış, acı çekercesine ağlayan kadın koydu. Ruh halini ancak bu resim anlatabilirdi. Kapak fotoğrafını simsiyah yaptı.
Bir kaç dakika sonra bazı gönderilerin altına hep aynı yazıyı bıraktı.
"Ben; bedeni yaşayan, ruhu ölü olan kız. Buraya, kendi başıma yaşadığım bir depodan yazıyorum. Her şeyin sorumlusu benim. İnanmıyorsan, gel. Sana içimi dökerim. Ama asla bana acıma. Acırsan, acımam. Her şeyimi kaybettim. Sanal arkadaşlığa inanıyorum. Çoğu insana güvenmem. Çünkü ben güvendikçe, kırılmış kalbimi toplayıp yüzüme fırlatıyorlar. Bu yüzden hepinizden nefret ediyorum. Şu siktiğimin dünyasında, ön yargınız ve bencilliğiniz yüzünden asla gerçekten sevilmeyeceksiniz. Hep ben kaybettim. Sıra sizde."**
Tüylerim ürperdi. İlk başta okurken gerçekten her şeyin güzel gideceğine inanmıştım. Ama devam ettikçe tam bir vahşet yazısı olduğunu fark ettim. Benimle aynı düşüncede olmayıp beğenenler de olacaktır eminim. Ancak ben son bölümlere kadar gidemedim. Beni çok rahatsız etti. Belli bir okuyucu kitlesine hitap edebilir elbette, ama bana hiç ama hiç hitap edemedi. O yüzden başka bir yorum yapamayacağım. Özür diliyorum. Önceki kitabın ne kadar mutlu olmama neden olsa da bu hikayen hoşuma gidemedi. Umarım yanlış anlamamışsındır. Başarılar dilerim 💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Wattpad Hikayeleri *
Non-FictionBu kitapta sizin istediğiniz hikayeleri okuyup eleştirilerimi ve tavsiyelerimi bildireceğim. Sizi seviyorum