H2:
De wekker gaat, Sjuul staat half wakker op om de wekker uit te zetten, en gaat na het uitzetten weer in zijn bed liggen. Na ongeveer 10 minuten beseft hij pas dat dit zijn eerste schooldag is op de middelbare school. Hij vliegt zijn bed uit, kleed zich vliegensvlug om, rent naar beneden de trap af, er is niemand, hij smeert niet eens zijn brood, eet geen ontbijt, maar hij pakt zijn spullen die hij de dag ervoor had ingepakt en rent naar het treinstation een stukje verderop.
Shit, ik heb de wekker een half uur te laat gezet, bedenkt hij terwijl hij bijna struikelt over zijn eigen voeten.
Zodra hij aankomt bij het station kijkt hij naar de grote blauwe klok, gelukkig, nog net op tijd voor de trein.
Hij rent de grote trappen op, stapt de trein in en gaat zitten. Vreemd, hij heeft onderweg niemand gezien, thuis ook niemand en nu in de trein ook al geen mens te bekennen.
Sjuul besluit om een kijkje te gaan nemen in de trein, om te kijken of er iemand is, maar tot zijn grote verbazing is er in de hele trein niemand. Hij kijkt nog snel even bij de machinist, maar zelfs daar is er niemand, hoe kan de trein dan rijden?
Hallo!? Is daar iemand!? Roept Sjuul, geen antwoord.
Hij besluit om maar gewoon weer te gaan zitten, nadenkend over hoe het komt dat er niemand is en hoe de trein kan rijden zonder machinist.
Uiteindelijk komt hij aan op de halte bij zijn nieuwe school, hij stapt de trein uit en alweer ziet hij helemaal niemand, alleen een paar mussen die van wat broodkruimels zitten te eten.
Hij zoekt even naar zijn school, en ziet het niet ver van hem vandaan staan. Hij loopt er naartoe, nog steeds nadenkend over waarom er geen mensen zijn op straat.
Hij komt aan bij zijn school, loopt naar binnen en verwacht super drukke gangen, veel scholieren, en veel lawaai. Maar er is geen mens te zien.
Hij zoekt en zoekt overal, in de gangen, op de wc's, in de klaslokalen, maar vind niemand.
Hallo!? Waar is iedereen!? Roept Sjuul door de school heen, maar alweer geen antwoord.
Hè, hoe kan dat toch? Er is helemaal niemand! Ben ik gek aan het worden of zo?
Hij kijkt een beetje rond in de aula, er staan wat lange, witte bankjes bij wat oranje tafels, vlak bij de kantine waar allerlij luch ligt achter glas, de ruimte is redelijk groot, het ruikt er een beetje naar cement en het is er best wel koud. Sjuul besluit om te gaan zitten op de bankjes en kijkt wat hij ook alweer allemaal in zijn tas had gedaan gisteren. Wiskunde boeken, Frans boeken, Biologie boeken, een etui, een rekenmachine... niks bijzonders.
Hij pakt de rekenmachine en gaat er een spelletje die hij een tijdje geleden met zijn vrienden had uitgevonden op spelen, maar na een tijdje gaat dat vervelen. Hij stopt de rekenmachine terug in zijn tas, doet zijn tas dicht en besluit om langs te gaan bij Sarah's nieuwe school. Sarah's school is dicht bij zijn huis, dus gaat hij weer naar het treinstation om de trein te pakken.
Als hij uiteindelijk bij Sarah's school aankomt is er weer niemand, dit begint echt heel erg raar te worden.
Hij loopt naar Sarah's huis dat niet ver van haar school vandaan is en ziet daar Sarah voor de voordeur staan, de voordeur is open.
Sarah!!! Roept Sjuul blij, hij rent naar haar toe en geeft haar een knuffel, maar zij blijft stokstijf stil staan en staart naar de horizon zonder wat te zeggen.
Sarah? Gaat alles goed? Vraagt hij bezorgt, Waar kijk je naar?
Hij zwaait met zijn hand voor haar gezicht, geen reactie.
Hallo?
Opeens wordt sjuul duizelig en misselijk en krijgt hij extreme koppijn, zijn ogen gaan steeds een beetje meer dicht.
S... Sa.... Sarah...
Hij valt bewusteloos neer.
JE LEEST
Sarah is bedrog
FantasyDit is het eerste verhaal dat ik schrijf, dus verwacht er niet TE veel van, Maar toch wens ik iedereen veel leesplezier! En oh ja, als je dit verhaal hebt gelezen, lees dan ook even Sarah van floorare.