H4

11 1 1
                                    

H4:

Sjuul probeert zijn ogen te openen, maar dat gaat moeizaam, hij kijkt recht in een fel licht. Als het hem toch lukt ziet hij weer alles wazig. Hij kan wel zien dat hij in een kleine ruimte zit, vermoedelijk een cel, samen met iemand anders, het is er benauwd en vochtig. Hij heeft pijn aan zijn ribben en benen en is vastgebonden aan het bed waar hij op zit. Hij voelt bloed zachtjes uit zijn neus stromen.

Als zijn zicht weer verbeterd ziet hij dat hij inderdaad in een cel zit, samen met Sarah. Ze ziet er niet al te goed uit, ze heeft een blauw oog, een wond naast haar andere oog, er komt bloed uit haar neus en haar kleding zit helemaal onder het bloed. Sarah zit ook vastgebonden aan haar bed, maar zij heeft een blinddoek om.

Tussen de bedden in staat een tafel met een metalen dienblad met daarop allerlei messen en in de hoek staat een knuppel.

Sjuul probeert Sarah te roepen, maar hij heeft geen energie meer om dat te doen, het enige wat zijn stem kan vormen is een laag gemompel.

Plotseling gaat de deur open en Sarah schrikt wakker. Sjuul!? Sjuul waar ben je!? Roept ze. De man die binnen kwam slaat haar meteen in haar gezicht. Hij schreeuwt iets in een andere taal, waarschijnlijk Russisch.

Hij pakt een stoel en gaat tussen ons in zitten, hij kijkt ons beiden aan en zegt in slecht engels: do you know why you are here?

We geven allebei geen antwoord. Sarah begint te huilen.

Hij pakt één van de messen en wrijft er zachtjes met zijn wijsvinger langs. Hij begint te lachen en begint weer in het Russisch te praten. Langzaam beweegt hij zich naar Sarah toe met het mes en hij snijd met het mes in haar arm. Hij zegt: tell me who you are.

Sjuul merkt dat er iets scherps bij zijn handen licht, hij pakt het onopgemerkt vast en begint de touwen los te snijden.

De man gaat nu met het mes naar haar andere arm. I ask one last time, who, are, y... Voordat hij de kans heeft om de zin af te maken, slaat Sjuul hem in zijn gezicht, de man schreeuwt en valt flauw op de grond.

Sjuul staat snel op, pakt het mes en snijd het touw van Sarah los en haalt het blinddoekje van haar hoofd af. Hij ziet tranen over haar wang heen rollen en tranen in haar ogen.

Sjuul, ik was zo bang, fluistert ze naar Sjuul. Sjuul omhelst haar en zegt: Sarah, het komt goed, we gaan uitzoeken waar we zijn en dan gaan we gewoon weer naar huis toe, oke? Ze knikt ja en staat op, laten we hier weggaan Sjuul!

Sarah is bedrogWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu