Sarah is bedrog

Inleiding en H1

Inleiding: het is vandaag nog even genieten van de laatste zomervakantiedag, maar morgen is het de eerste dag op de middelbare school voor de 12 jarige Sjuul. Zijn moeder is er heel opgewonden en blij over, maar Sjuul ziet het niet echt zitten. Hij heeft helemaal gaan zin om naar een andere school te gaan en andere klasgenoten en docenten te zien, hij begon het net leuk te vinden in zijn nieuwe klas, tenminste dat zegt hij, maar de waarheid is dat hij bij zijn vriendin Sarah wilt blijven, wat niet kan omdat zijn ouders willen verhuizen. Maar waar hij niet aan had gedacht is wat hij allemaal voor vreemds gaat beleven op zijn eerste schooldag en daarna.

H1:

Het komt allemaal wel goed Sjuul, je gaat heel veel nieuwe vrienden maken op de middelbare school, en dat werk, valt allemaal wel mee. Wij hebben het toch ook gedaan zegt de vader van Sjuul terwijl hij hem probeert te troosten en kalmeren.

Nee pap! Ik wil niet! Ik wil op de basisschool blijven, gewoon hier, met mijn vrienden en met Sarah! En verhuizen wil ik al helemaal niet! Schreeuwt Sjuul tegen zijn ouders. Waarom moeten we verhuizen als ik ook gewoon kan fietsen of met de bus of trein kan gaan?!

Waar maak je je nou druk om Sjuul? Zegt zijn moeder. Het is hartstikke leuk op de middelbare school, je leert er heel veel nieuwe dingen en maakt vrienden die je altijd zal blijven kennen. En...

Nee! Onderbreekt Sjuul zijn moeder. Houd je mond! Ik wil niet en ik ga niet! Je kunt me niet dwingen!

Sjuul loopt al huilend en stampvoetend de trap op naar zijn kamer en gaat daar op zijn bed zitten, hij kijkt een beetje rond in zijn kamer, de blauwe muren, de gele vloerbedekking, naar het raam waar tussen de grijze gordijnen een beetje licht komt en uiteindelijk kijkt naar de foto van Sarah die hij aan de muur had hangen. Na een tijdje wordt Sjuul weer rustig.

Stomme middelbare school, zegt Sjuul zachtjes. Waarom begrijpen ze nou niet dat ik niet wil, waarom begrijpen ze niet dat ik gewoon bij jou wil blijven, en hij barst weer in tranen uit. Ik kan niet zonder jou Sarah, dat kan gewoon niet. Eigenlijk boeit het niet dat ik naar de middelbare school ga, het is gewoon dat ik jou niet meer kan zien omdat we dan zo ver van elkaar vandaan wonen, en we hebben daar geen internet.

Sjuul draait zich al liggend naar de muur toe.

Godverdomme! Waarom moet dit nou weer! Waarom!

Dan komt zijn vader binnen lopen en gaat naast zijn bed staan.

Wat moet je pap? Zegt Sjuul.

Ik heb gehoord wat je net zei over school en over Sarah. Zegt zijn vader.

Ja, dus?

Nou, ik snap het heel goed, ik snap dat je graag bij Sarah wilt blijven, maar waarom zeg je dat niet gewoon?

Nou... Ik vind het een beetje ongemakkelijk, om... om erover te praten, over Sarah, als ik over haar praat, dan... dan... Sjuul zucht diep. Ik kom dan gewoon niet uit mn woorden en daarom probeer ik andere redenen te verzinnen.

Dat hoef je toch niet te doen Sjuul, wij zijn je ouders, tegen ons kun je alles zeggen, en als je niet uit je woorden komt zullen wij je daarmee helpen. Weet je wat? Ik zal nog eens met mamma praten hierover, je zult zelf alles moeten uitleggen en je excuses aanbieden, maar misschien kunnen we dan regelen dat we toch in dit huis blijven, het wordt dan wel moeilijk om naar je school te gaan, want je school is best ver weg, maar volgens mij vind je dat niet erg, of wel soms?

Nee, dat vind ik zeker niet erg! Als dat betekent dat ik Sarah gewoon nog kan blijven zien vind ik alles goed! Oh en pap?

Ja?

Sorry voor hoe ik net deed, dat was nogal ongepast.

Is al goed hoor, je moet het alleen nog even tegen je moeder zeggen.

Zijn vader loopt de kamer uit en sluit zachtjes de deur achter zich.

Yes! Yes! Yeeeeeees! Roept Sjuul van blijdschap. Nu kan ik toch nog bij Sarah blijven!