Chanyeol bu günlerde ona yazmamasından endişe etmişti. Her gün mesajlaştığı ve konuşmayı başlatan adı Baekhyun'muydu her neyse tamı tamına 3 aydır ona 1 mesaj bile atmamıştı
- Aishh!! Çokta umrumda
ParkYeol = BaekHyun.( 09.50 )
ParkYeol = Seni kıracak bir şey mi yaptım?? ( 13.40 )
Neden cevap vermiyor ki?
Chanyeol gitgide merakını yenemeyerek düşünmeye başladı
Bana bu numaradan mesaj attığına göre numarası bu olmalı.
Arasam.. Mı..
Aranıyor...
- Yebuseyo?
- Baekhyun
- Uh! Sanırım arkadaşısınız, ailesinin numarasını telefon da bulamadım Byun Baek Hyun bey yolda bayılmış hastaneye getirmiş bi arkadaşı getirmiş sanır-
- Bey?? Baekhyun bey? Nasil?Hastane
Adresi alır almaz telefonu kapatmam bir olmuştu ne olursa olsun onu görmek ve dahası yok..
Son model arabamın anahtarlarını alır almaz son hızda sürerken yaklaşık 20 dakikalik mesafesi olan hastaneye 2 dakikaya varır varmaz odasını bulmak için bi hastaneyi yikmadigim kaldi!!!
- BIRI CEVAP VERSE!!...
- Cha-Chanyeol
- Baek- sen-?
( Baekhyun'un ağzından )
Onun burda ne işi vardı nasil gelebilmisti beni görür görmez sanirim olduğumu anladi ki yanima kosmaya baslamisti.
Tabiki buna izin veremezdim.
Güçsüz bacaklarim kararan gozlerimle son hiz hastenin asansörüne koşarken arkamdan gelen devenin yetismemesi icin dua etmistim. Tam asansor kapanıyor derken uzun kollu bir-
- Cha-Chan
- Baekhyun sensin biliyorum.
Şimdi ne yapacaksın Byun Baek Hyun.
derken gözümün o anki kararmasiyla yere düşmem bir olmuştu. Bir el beni tutarken son gördüğüm şey bu olmuştu.
