Hayat her zaman zor olmuştu benim için.Yokluklarla savaşmış babasızlıği tatmıştım.Annemin temizlikçi olması beni her zaman üzmüştü.Her gün sabah evden erken saatte çıkıp geç saatlerde geliyordu ve geldiğinde çok yorgun oluyordu.Annemi bu şekilde görmeyi istemiyordum ama elimden de hiç bir şey gelmiyordu...
Alarmın çalmasıyla uyanmıştım.Hızlıca üzerimi değiştirip yemek yedikten sonra zaman kaybetmeden evden çıktım.Okula giderken elektrik direğine asılmış olan afişi gördüm. Afişte Çağanlar Kolejinin bursluluk sınavı kayıt tarihi vardı.Afişi çantama atıp okula hızlı adımlarla ilerledim.Günlerden pazartesi olduğu için okul bahçesinde toplanmış arkadaşlarımın yanına gittim.İstiklal marşı nı okuyup sınıflara dağıldık.En yakın arkadaşım Açelya ile sınıfta laflarken matematik öğretmeni ders girdi.Derste bize Çağanlar kolejinde bir bursluluk sınavı olduğunu söyledi.Çantamdaki afişte olan okul ile aynıydı.Hocanın beni ögretmenler odasına çağırmasıyla dersin zili çaldı.Zaman kaybetmeden hocanın yanına gittim.Hoca benim yerime bursluluk sınavına kaydolmuştu.Yani zorunlu olarak bu sınava girmeliydim.Sınava çalışmaya başlamalıydım.
Aradan bir ay geçmiş sınavın sonuçlarını bekliyordum.Saat 16.00 da sınavın açıklanacağını öğrendim.Çok heyecanlıydım.Sınav sonucunun açıklanmasına daha üç saat vardı.Açelyayı arayıp bir cafe de buluşmak istedim.Buluşcağımız yeri söyledim ve saati ayarladım.Hazırlanıp çıktım ve Açelya ile buluşacağımız yere doğru yol aldım.Caddenin köşesinde beklerken telefonumun titremesiyle Açelyadan bir mesaj aldım.Annesini hastaneye götürmesi gerekiyormuş.Telefonumu çantama koyup eve gittim.Televizyonu açıp zamanın geçmesini beklerken uyuyakalmışım.Saate baktığımda saatin 17.12 olduğunu gördüm. Sınav sonuçları açıklanmıştı.İnternet sayfasını girip sonuçlara baktım.Aman allahım, olamaz,inanmıyorum diye bağırırken gözlerimden yaşlar süzülmeye başlamıştı.Ben ben ben ....
