Սեպտեմբերի մեկն էր : Ես շուտ արթնացա,լվացվեցի,հագնվեցի և արագ դուրս եկա :
Արդեն համալսարանի մոտ էի և լսեցի անունս
-Մարիա
Ես պտտվեցի և տեսա այդ տարօրինակ մարդու ում երկու ամիս արաջ հանդիպեցի ուզեցի փախչել նրանից բայց ապարդյուն նա բռնեց ձեռքս
-Թողեք ինձ,դուք ովեք
Շփոթված էի
-Ես եկել եմ որ ծանոթանանք ասել էի չէ,իմ անունը Դէվիդ է,ես ուրախ եմ որ գտա քեզ իսկ դու
Ես լուռ նայում էի նրան
Այդտեղից սկսվեց մեր ընկերությունը:Մենք ամենա լավ ընկերներ էինք:Նա ինձ պաշտպանում էր,սպասում էր համալսարանի մոտ,օգնում էր ամեն հարցում
Ինձ համար նա սովորական էր ինչպես բոլորը:Ես բացի ընկերությունից ոչմիբան չէմ զգացել:Այդպես մենք ընկերություն էինք անում արդեն երկու տարի:Ես սկսեցի զգալ ընկերությունից ավելի նույնիսկ խանդում էի նրան,բայց իզուր:Նա հավատարիմ էր մեր ընկերությանը