A Promise

Chap. 3 - A Visit (Part 2)

Blair's POV~

Nandito ako ngayon sa library and ano pa nga bang ginagawa ko dito? Syempre nagbabasa bakit saang library ka nakakita na pwedeng maglaro ng baseball aber? HAHAHA

Well putting that aside, nasaan naba yung John na yun? 11:00 am na ah ang usapan namin 9:30 pero bakit wala pa siya? Teka nga lang nasabi ko ba kung saan kami magkikita?

"OH MY!!" napalakas yung pagkasabe ko nun pero di bale okay lang naman yun, wala naman yung librarian and ako lang naman ang mag-isa dito pero ayos lang sakin yun at least tahimik :3

At nagmadali na nga akong nagtext kay John baka kasi kanina pa siya naghahanap tas eto ako parang baliw lang di ko kasi napansin yung oras kakabasa. Hay for sure magagalit sakin yun kapag nagkita kami. Ikaw kasi Blair eh ang shunga shunga mo ikaw ang nagpapunta sa kanya tas ikaw pa ang nakalimot? 

Naku mamaya ko na nga poproblemahin yun kailangan ko na munang ibalik tong mga librong binasa ko at hanapin na si John baka mamaya eh pinagkakaguluhan na siya ng mga flirt na students dito sa Alexander Academy. OO. Flirt talaga kasi kahit na may boyfriend na sila o kaya may girlfriend na yung nilalandi nila go pa rin sila ng go. Malalandots talaga psssh >.> 

So habang binabalik ko na yung mga books na dala ko sa shelves nagulat ako kasi biglang namatay yung ilaw.

"Hala! Ba't namatay yung mga ilaw?!" Tas may nakita akong parang gumalaw sa may malayo pero di ko masyadong nakita kasi sobrang dilim at medyo malabo pa naman ang paningin ko. 

"Hey! Who's there?!" This time may naririnig na akong mga footsteps na tumatakbo and eto ako nagpapanic na kaya dali-dali kong nilabas yung cellphone ko para ilawan kung ano man yung gumagalaw.

I pointed my phone here, there and everywhere pero wala akong nakikita. Sh*t! Ayoko na natatakot na talaga ako di naman ako ganun kaduwag pero I swear natatakot na ako ngayon.

"H-hoy! Kung s-sino ka man dyan lumabas kana! Di na nakakatawa to! Lumabas kana dyan kung hindi lagot ka sakin!" Someone! Please help me ayoko na talaga takot na takot na talaga ako dito!

John's POV~

"H-hoy! Kung s-sino ka man dyan lumabas kana! Di na nakakatawa to! Lumabas kana dyan kung hindi lagot ka sakin!" Pagkasabe ni Blair nyan tawang-tawa nako pero kailangan kong pigilan yung tawa ko kasi may gagawin pa ako hihihi *grins*

And on the count of 3.

1-2-3.....

"BOOO~!!" Ginulat ko si Blair galing sa likod at hinawakan ko siya sa may shoulders.

"WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!" And as expected nagulat talaga siya at ang lakas nga ng sigaw niya masakit sa tenga. Pagkasigaw niya ay napaupo siya and tinakpan niya yung face niya using her hands.

"HAHAHAHA! Sabe ko na eh matatakot ka sa prank ko sayo! HAHAHAHA kung nakita mo lang Blair yung reaction mo nung ginulat kita, HAHAHAHA!!"

"................................"

"Blair?"

"...................................................."

"Hey Blair ayos ka lang ba?" Hindi ako kinikibo ni Blair at nakaupo pa rin siya then suddenly..

*sniff* *sniff* Oh no! Umiiyak si Blair!

"Hey Blair, why are you crying?" 

*sniffs*

"Uyy Blair, s-sorry di ko naman alam na ganun katindi yung takot mo. Hey come on wag ka nang umiyak" At hinawakan ko siya sa hands niya and tinanggal ko yung pagkakatakip niya sa mukha niya.

No wonder na natakot talaga siya kasi nung hinahawakan ko siya nanginginig pa siya and her tears won't stop from falling down. Now I feel guilty for what I did. Di ko naman ine-expect na matatakot siya to the point na iiyak na siya. 

Ilang minutes na ang lumilipas pero hindi pa rin siya tumitigil sa pag-iyak. At dahil sobrang nakokonsensya ako sa ginawa ko, I gave her a hug. Napansin ko na kumakalma na siya pero tinuloy ko pa rin yung pag-hug so kanya habang pine-pet ko yung head niya.

Di naman nagtagal at ok na siya. Tumigil na rin siya sa pag-iyak niya. At mayamaya

*Woooooosh* bigla niya akong hinampas sa may braso.

"Oww! Hey what was that for?"

"That's for scaring and making me cry!"

"But you don't have to hit me."

"Bleeeeeeeeeeeeeh :P"

"Hindi ko naman inaasahan na ganun ang magiging reaction mo eh"

"Ewan ko sayo!"

"Hey come on sorry na. It's not like may phobia ka naman sa ghost para matakot ng ganon diba?"

"And so ano naman kung may phobia nga ako?!"

"Huh? You mean may fear ka nga sa mga ghosts??"

"....................................."

"I'm sorry. Hindi ko alam na may phobia ka. Kaya pala ganon nalang ang reaction mo nung ginulat kita. Sorry talaga hindi ko na uulitin I promise."

"Siguraduhin mo lang na di mo na uulitin yun kung hindi kalimutan mo na na magkaibigan tayo."

"Yes ma'am!"

"Hmmmmp!"

"At bilang compensation for what I did, tara ililibre kita sa lahat ng gusto mo today!"

"Really?!" Wow bigla namang nabuhayan tong si Blair. HAHAHA parang bata lang

"Yep! ;)"

At ayun na nga, umalis na kami sa library pagkatapos namin magligpit doon at nag-ikot ikot na kami sa campus nila. Andaming mga booths na napaka-entertaining ng mga ginagawa nila.

Si Blair naman ayun mukang naka-get over na siya sa ginawa ko kanina eh sobrang saya ba naman niya ngayon na kala mong bata na first time nakapunta sa isang carnival. And we just spend the day sa pag-lilibot sa school nila sabi kasi ni Blair gawin daw namin yun para daw kapag nag-transfer nako doon hindi ako magkakanda-ligaw ligaw HAHAHA :DD

END OF CHAPTER 3 - A VISIT 

~~~~