Aş'Erme! ~ [İlk Kitap]

3 . bölüm

2 hafta sonra ~
Haftaya 9. ayıma gireceğim . Bu yüzden üzerimde hem korku  hemde heyecan var . Zaten doğum gününe kadar annem gelecek yanıma ama yine de korkuyorum . İşte her hamile kadında olduğu gibi bende de doğum korkusu var . Sezeryan olmak istemedim . Normal doğum yapacağım . Hem artık göbeğimde iyice aşağı indi . Artık Berk ile beraber yürüyüş yapmaya karar vermiştik. Doktor doğum için iyi olabileceğini ama fazla yürümemem gerektiğini söylemişti .

Barış Efe'nin odasını neredeyse bitirmiştik. Geriye sadece bir kaç süs eşyası kalmıştı .

"Aşkım bulutlu olan süsü getirir misin ? "

Diye bağıran Berk ile poşetleri karıştırmaya başladım . Tüm poşetlere baktım ama yoktu . Ağlamaya başladım . Yoktu işte  . En sevdiğim süsü almayı unutmuşuz. Berk koşa koşa yanıma geldi .

"Aşkım ne oldu ? Niye ağlıyorsun ?"

Hemen yanımda bana endişeli gözler ile bakan Berk'e sarıldım . Ağlarken konuştum .

"En sevdiğim süsü almamışız. "

" Aşkım gerçekten bunun için mi ağlıyorsun ? "

" Evet . Yok İşte o süs . Ben o süsü istiyorum ."

" Tamam o zaman bende gidip alırım ."
Dedikten sora benden ayrıldı Berk . Ayağa kalktı ve gülmeye başladı . Kaşlarımı çatıp ona sinirli bir şekilde bakmaya başladım  .

" Ne var berk ? Neye gülüyorsun ?"

"Aşkım " dedikten sonra elini yumruk yapıp ağzına götürerek kahkaha sını bastırdı . Ve devam etti .

"Dikkatli baktığına emin misin ?"

Dedikten sora tekli koltuğa yürüdü. İşte orada ! Bulutlu süs orada !

"Aşkım , orada ! Yaşasın ! Almışız! "

Çocuk gibi sevinirken bir yanan da alkış yapıyordum . O süsü gerçekten çok sevdim .

"Hadi asalım artık süsü " diyerek elinde süsü tutan Berk 'i odaya çekiştirdim .

Berk süsü astıktan sonra bir kaç süs eşyası daha yerleştirdik ve oğlumuzun odası hazırdı .

Şimdi odanın kapısına geçmiş odayı izliyordum . Berk -yine- kollarını arkamdan doladı karnıma . Kafasını da omuzuma yerleştirdi .

"Şimdi sadece ufaklığı beklemek kaldı . " dedi. Omuzuma çarpan nefesinden gülümsediğini anlamıştım . Kolları karnımda iken yüzümü ona döndüm . Dudağına minik bir öpücük kondurup sarıldım .

"Teşekkür ederim aşkım . İstediğim her şeyi yaptığın için teşekkür ederim . "

" Aşkım biz karı -koca' yız . Ve sen bana dünyanın en güzel hediyesini vereceksin . Senin hediyenin yanında benim yaptıklarım çok küçük kalır . " deyip daha sıkı sarıldı bana . Sessizce " Teşekkür ederim " deyip saçlarıma öpücük kondurdu. 
--------------------------------------
" Aşkım bak yorulursan söyle dinlenelim biraz ."

Diyen Berk 'e gülümsedim . Doktorun tavsiyesi üzerine yürüyüş  yapmaya karar vermiştik .  Eh bu da ilk yürüyüşe çıkışımız olunca sanırım birazcık endişelendi .

"Merak etme aşkım . Ne zaman yorulduğumu anlarım herhalde. "

" Yani orası öyle de . Artık 9. Aya gireceğiz ve daha dikkatli olmamız gerekiyor . Bunu sende biliyorsun . Ve ister istemez endişeleniyorum"

" Tamam aşkım . Yorulunca söylerim " dedikten sonra sağıma dönmem ile simit arabasını gördüm . Of ne güzeldir o şimdi . Gevrek gevrek . Oh mis gibi de koktu . 

" şey aşkım . Ben yorulmadım da . Sanırım canım simit çekti . " 

" Tamam aşkım alayım . Ama buralarda pastane yok . Biraz daha yürümemiz gerek ." Diyen saf eşime güldüm . Kıkırdamamı bastırarak şapşal eşimin elini tuttum .

" Aşkım aslında ben tam sağ tarafımızda ki simitçiden istiyorum. Yani pastaneye gerek yok . " dedim .

" Ah .. tamam alıp geliyorum . " dedi ve simitçinin yanına gitti .

Seviyorum ben bu adamı ya . Şapşal olsa da o benim herseyim ...