Bitmedi Bendeki Sevdan

Yeni Bir Güne Seni Hissederek Uyanmak

Günler günü kovalamis zaman geçiyordu. Çıktıklarının 1. Ayına girmişlerdi. Her buluşmasında birbirlerinin kokusunu icine cekerek ayrılıyorlardi. Çünkü birbirlerini iyice tanimalari gerekiyordu. Ama ikiside birbirinin kokusunu ezberlemisti.

Meltem ise gitmişti. Ama kendini pek fazla iyi hissetmiyordu. Çünkü bogulacak gibi oluyordu. Bir anda ne oldugunu anlamadan kendini kaybedip bir anda yerde bulup gözleri kapanmıştı. Çalışanlar hemen ambulansi aramış hastaneye goturmuslerdi. Bu olayi duyan Elmas Ahmete söylemişti. Ahmet bu durumu duyar duyma çılgına dönmüş kosa kosa iş yerinden ayrılmıştı.

Kolayca bulmadigi sevdiğini kolay kaybetmek istemiyordu. Onu düşünerek hastaneye gidiyordu. Birsey olmasin diye dua ediyordu. Hastaneye gelmis danismaya nerede kaldigini sormustu. Danisma ise musaade odasinda olduğunu soylemisti. Ahmet hemen oraya gitmişti. Sevdiğinin kolunda serum vardi. İci yanıyordu o sekilde gormesi. Gözlerinden yaslar gelse bile belli etmemesi gerekiyordu.

Doktora durumunu sordu. Doktor hiçbirseyinin olmadığını tansiyonunun düşüp bayildigini söylemişti. Hemen yanina gidip elini tutmuştu. Sevdiği uyuyordu. Uyandirmaya kiyamazdi ki onu. Uyusunu izledi cok masum uyuyordu sevdigi. Onu izlerken onu hissederek uyuya kalmıştı.

Meltem uyanmıştı Ahmet izliyor saçını oksamisti. Ahmet uyandığında.
- Hayatim iyi misin ?
- İyiyim sevdigim. Sen geldin dahada iyi oldum bak.
- Artık yemeklerini ihmal etmek yok canim.
- Tamam sevgilim.

Serum bitince Ahmet Meltemi almış çalıştığı yere götürüp kendi eliyle yemek yapip yedirmisti. İşte sevda bu denli birseydi. Herseyi birakip ona kosmakti...