Bitmedi Bendeki Sevdan

Evin Tatlı Telaşları

Eve girer girmez küçük kiz kardeşi olan selma hemencecik abisene kosup "Abim geldi yaşasın ! " diyerek kucağına atlayarak sımsıkı sarıldı.
Bu sarılmanın nedeni belliydi. Abisi her eve gelişinde kardeşine çikolata alırdı hiçbir zaman eksik etmezdi.
Daha sonra kardeşiyle beraber annesinin yanına mutfağa gitti. Annesinin yanağına öpücük kondurdu.
- Oğlum nasıldı günün nasil geçti?
- Nasıl geçsin anne yine aynı sıradan bir gündü hicbir farki yoktu.
- Eee ne zaman evlendiriyoruz oğlum seni bak büyüdün yakışıklı delikanlı oldun. Artık evlenme zamanın geldi. Yok mu gelin adayi yoksa ben mi bulayim.
- Aman anne ne evlenmesi daha gencim kendi isimi kurmak istiyorum daha sonrasinda evlenirim.
- Ne iş kurmasi yavrum gül gibi bir isin var hadi evlendirelim seni askerliğinide yaptın.
- Yok anne sağol ben almayayim.

Hemen kaciverdi mutfaktan. Çünkü her zaman ayni sohbet oluyordu. Evlenme muhabbeti. Bu da ahmetin canını sıkıyordu. Hem daha kendine göre bir kişi bulamadi yoksa niye evlenmesin.

Ahmet 25 yaşına basmış genç yakışıklı biriydi. Kendisinin çalıştığı yer lüks yerdi. Herkes oraya gelir orada yemek yerdi. Ahmette oranin ascilarindan biriydi. Peki bu kiz o lüks yere gitti mi hic gider miydi. Belki gitmişti ama ahmet yoktu o zaman. Hayat böyle degil midir zaten sen yokken firsatlar gelir sen varken hicbiri gelmez.

Ahmet o kızı düşünürken günün verdigi yorgunluktan dolayi uykuya dalmıştı. Aman Allahim bu nasıl bir rüyaydi.