OBEYED ME

Κεφάλαιο 2

"Οκ"

Λέω και φεύγει αδιάφορα!

Αφού τακτοποίησα τα πράγματα μου συνειδητοποίησα ότι ξέχασα τις πιτζάμες μου. Whatever! Κατέβηκα κάτω και έκατσα να τον περιμένω βλέποντας ένα τυχαίο κανάλι στην τηλεόραση. Μα καλά που είναι τόση ώρα?? Μεσημεριάτικα? Όχι ότι με νοιάζει αλλά πεινάω και ντρέπομαι να πάω να ανοίξω το ψυγείο για να φάω. Η ώρα είναι 4 το μεσημέρι και ο Στέφανος δεν έχει επιστρέψει ακόμα.
Ρε δεν πάει να χεστεί!! Εγώ θα φάω. Σιγά μην περιμένω τον Στέφανο να φάμε μαζί. Σηκώθηκα διστακτικά από τον καναπέ και βρήκα φαγητό στον φούρνο. Μμμμ .. Ενδιαφέρον! Μπιφτέκια με πατάτες! Βάζω σε ένα.πιάτο και κάθομαι να φάω. Αφού τελειώσω το πλένω και ακούω την πόρτα. Ο Στέφανος!! Άνετος μπαίνει μέσα και αφού πετάξει τα κλειδιά του στο τραπέζι λέει ένα ξερό:

"Βάλε μου να φάω.! "

WHAT?!?! Ότι τι?? Με διατάζει?.. Τέλος πάντων... Ας του κάνω την χάρη γιατί βαριέμαι να ακούω την γκρίνια του! Ενώ του έβαλα να φάει και έκατσε στο τραπέζι με ΞΑΝΑδιέταξε:

"Φέρε μου το αλάτι"

Και όλα αυτά χωρίς να μου ρίξει ούτε μία ματιά! Μα καλά τι νομίζει πως είμαι?? Και που να ξέρω εγώ που σκατά είναι το αλάτι. Anyway.. Έψαξα λίγο τα ντουλάπια και βρήκα το αλάτι. Αφού το άφησα με ύφος και δύναμη δίπλα του έφυγα από την κουζίνα και ξανά έκατσα στο σαλόνι.

"Φτου! Τι στο διάολο είναι αυτό;"

Άκουσα ενώ έβλεπα τηλεόραση.
Δεν του έδωσα σημασία και συνέχισα να παρακολουθώ.

"Καλά... Τι έβαλες στο φαγητό;"

Καλά τι έπαθε ξαφνικά;

"Τίποτα...Γιατί τι έχει;"

"Κόψε τις μαλακίες...Γιατί δεν θα τα πάμε καλά!!"

Άρχιζε να μου φωνάζει καθώς ανέβαινε τις σκάλες με προορισμό το μπάνιο. Μετά από πολύ σκέψει αποφάσισα να πάω στην κουζίνα να δω τι στο καλό έχει το φαγητό.
Δοκίμασα λίγο και.... ΙΟΥΥΥ γιατί είναι τόσο γλυκό?!? Ωχ... Λες το αλάτι να μην ήταν τελικά αλάτι? Πήρα το "αλάτι" , δοκίμασα και... Ooopps..!! Του έδωσα ζάχαρη αντί για αλάτι! Πέταξα το φαγητό από το πιάτο του και προσπέρασα το γεγονός κάτι που μάλλον δεν ήθελε να κάνει ο Στέφανος αφού ενώ εγώ έπλενα το πιάτο του ένιωσα την ανάσα του να χτυπάει στον λαιμό μου.

"Θα μου το πληρώσεις αυτό!"

Μου ψιθύρισε αισθησιακά στο αυτί και καθώς γύρισα απότομα για να τον αντικρίσω είχε ήδη γυρίσει την πλάτη του προς το μέρος μου και απομακρυνόταν. Μμμ.. Καλό κωλαράκι! Αφού τελείωσα με τα πιάτα και η ώρα είχε πάει ήδη 6:30 ασχολήθηκα με το κινητό μου. Μπήκα λίγο στο wattpad και μετά είδα λίγα βίντεο στο YouTube.! Η ώρα πέρασε γρήγορα και ευχάριστα καθώς γελούσα σαν καθυστερημένο βλέποντας βίντεο του 2j! Καλά ο τύπος είναι Θεός! Αφού είχα ζαλιστεί κοιτάζοντας την οθόνη του κινητού τόσες ώρες σκέφτηκα να πάω να ξαπλώσω να ακούσω λίγη μουσική μέχρι να με πάρει ο ύπνος! Ανέβηκα πάνω, μπήκα να κάνω ένα μπάνιο και αφού βγήκα και πέρασα την πετσέτα στο σώμα μου. Χτένισα τα μαλλιά μου , τα στέγνωσα και βγήκα από το μπάνιο. Ωωχχχ... Τι φοράμε τώρα? Αφού είμαι τόσο έξυπνη που ξέχασα να πάρω τις πιτζάμες μου. Σιγά μωρέ... Όλο και καμιά μπλούζα του Στεφάνου θα βρω. Άνοιξα την ντουλάπα του και πριν προλάβω να κάνω το οτιδήποτε η πόρτα άνοιξε απότομα.

"Ωπ... Σόρρυ! Ξέχασα ότι είσαι και εσύ εδώ. "

Ένταξη δεν τον παρεξηγώ αφού είναι το δωμάτιο του αλλά χτυπάμε και καμιά πόρτα!

"Συγχωρεμένος αλλά θέλω και μιά χάρη!"

Του είπα και άρχισα να το μετανιώνω αφού τον έβλεπα να με πλησιάζει επικίνδυνα πολύ με ένα πονηρό και αλαζονικό χαμόγελο στα χείλη χωρίς να παραλείψει όμως το σήκωμα του φρυδιού.

"Ότι θέλεις"

Απάντησε πάλι με πονηρό τρόπο ενώ κοίταζε το σώμα μου το οποίο κάλυπτε μόνο μία άσπρη πετσέτα τα απαραίτητα σημεία.

"Εε.. Ένα μπλουζάκι σου Θέλω γιατί ξέχασα να πάρω πιτζάμες."

Του είπα ντροπαλά και αμήχανα.
Αφού έριξε ένα γελάκι μου έδωσε μία άσπρη του μπλούζα, έκλεισε την ντουλάπα του και έφυγε κλείνοντας την πόρτα! Μόλις έφυγε φόρεσα ένα μαύρο brazil και την άσπρη του μπλούζα η οποία μου έφτανε λίγο πιο κάτω από τα οπίσθια μου ξάπλωσα στο κρεβάτι μου ακούγοντας μουσική από τα ακουστικά μου...

❤💫

Συνεργασία: @annamaria123ttom