Het begon nog toen ik klein was.
Mijn vader was "verdrietig" dat mijn moeder was overleden.
Omdat hij dit "niet kon dragen" had hij gedronken.
Cansu lette op mij net als gewoonlijk.
Het was precies 4 dagen nadat mijn moeder storf Kemal (ik wil hem geen vader noemen) kwam thuis, hij was dronken.
Hij klopte op de deur en schreeuwde midden in de donker op straat.
Cansu en ik schrokken ons rot.
We deden de deur open en Kemal kwam met zijn vieze stank naar binnen lopen. Hij ging zitten op de bank en befeelde mijn zus hem een koude glas water te geven.
En tegen mij zei hij dat ik zijn voeten moest wassen.
Ik zei tegen hem dat ik niet weet hoe het moet.
Hij begon toen met schreeuwen en rare bewegingen maken.
Cansu kwam snel naar mij toelopen, gaf het glas aan hem en zei met een bange stem "ik doe het wel papa".
Hij stond op wou mij net een klap geven maar Cansu pakte zijn arm.
Kemal werd heel boos en gooide Cansu op de grond en schopte haar een paar keer.
Ik was bang en net voordat ik wou wegrennen pakte hij mij bij mijn shirt en gaf me een klap op mijn gezicht.
Ik huilde hard en Cansu zat haar tranen te verbergen.
Dit was dus mijn eerste klap en dit vergeet ik nooit.
Die nacht was het begin van het slechte leven......
Sorry voor dat het zo kort is. Omdat dit nog heg begin van het verhaal is kon ik het niet zo lang maken☺️
