Historia Ime

-7-

Dhe ashtu ngela per shum kohe .

Jeta me ishte kthyer ne nje monotoni dhe vitet kalonin. Mbarova dhe gjimnazin.

Diten e fundit i pershendeta te gjith stivin ,madje dhe even. Qet qet mora rrugen per ne shtepi. Eh sa koh kishin kaluar. Koh qe ai duhet te ishte pran meje.

Koh qe duhet ti kalonim bashk,te realizonim endrrat tona.

Para se te shkoja ate dite ne shtepi kisha nje ndjenj te cuditeshme nuk e di pse dhe nga vinte ,por me ishte mbledhur nje lemsh ne stomak.

Sa me shum i afrohesha shtepis aq me keq ndihesha.

Nga larg dalloj klajdin qe ishte ulur tek shkallet.

- Cfar ke qe rri jasht?

-Po ca tbej trri brenda dhe te degjoj budalliqet e atyre.

- Budalliqet e kujt klajdi cfar po thua.

-Hyr brenda Nel po flitet per ty aty.

Sa kapercej deren degjoj nje ze.

-Vajza juaj sot mos tgaboj ka mbaruar gjimnazin, djali im e ka pare per shum koh e nese ju nuk keni kundershtim do doja qe ajo te hynte si nuse ne deren tone.

-Cfareeeeeee...!

Dgjohet zeri im ne dhomen.

Te gjith kthehen nga un.

-Cfare po thoni ,a jeni ne terezi ju ,kush ju tha juve se dua te martohem,kush ua kerkoi kte gje ngrihuni dhe largohuuni.

-Neli pusho se esht turp.

Thot mami.

-Jo jo skam turp fare,te ikin tzhduken nga ktu.

Midis atyre fjalve ndjej doren e rend te babait mbi fytyren time. Ai me gjuajti. Un isha vajza e tij por ai prap me gjuajti. Pse nuk e kishte ber asnjeher.

Pse?!.

Syt me mbushen plot lot ne at cast doja te zhdukesha.

Dola nga dera e vrapova me sa fuqi kisha. Gjeja e fundit qe degjova ishte zeri i klajdit qe me
therriti .

Dhe babai qe I tha.

-Lere te shkoj.

Un vrapova ,vrapova si e cmendurr dhe kembet me cuan tek ai ,tek varri i tij.

-Mario zemer. A je mir shpirt.

Mos u merakos per mua ,nuk kam gje po qaj kot,ja po I fshij lotet nuk dua qe ti tme shikosh keshtu.

A Nel pse genjen veten psee.

Mario ata duan tme fejojn. Si dreqin u vete ndermend kjo sii.

Kurre nuk fejohem kurre.

E di babai me gjuajti se kishte ber kurree kte ,se mendoja se do te vinte ndonjeher kjo dit. Pse pse mle vetem psee.

-E dashur mos u merzit .

-Mariooo...

-Po un zemer ,un jam ketu mos u merzit te lutem

-Si ka mundsi ,ti .

Dhe u hodha ne qaf e perqafova. Ne ate cast hapa syt ,mesa duket kishte qen nje enderr nje nga te shumtat,fshiva lotet dhe u ngrita. Kishte shkuar shum von dielli kishte ren. Sdija cte beja tshkoja nshpi apo Jo.

-Ah Mario si do kaloj kjo jet e imja tani.

Ashtu e derrmuar mar rrugen per ne shtepi . Nga larg dalloj nje zjarr ,sa m shum afrohem kuptoj se ishte ne shtepin time dhe nis te vrapoj ,vrapoj mesa fuqi kam.

Te gjith komshijt e mi ishin mbledhur rreth shtepis. Vrapoja dhe I shihja nga larg,kur u afrova degjoj.

-E shkreta vajz mbeti vetem ,mbeti jetime.

-Jooooooo... Cfar thua moj ti a je nterezi cfar jetime thua,jo moj Jo kam nen ,kam baba ,kam Vella,kujt I thua jetime ti kuj kujt.Mamiiiiii ku je.

O ba dil tlutem. Klajdiiiiii ku je futur. Kta po me thon jetime dilni ku jeni dilni tu thoni se nuk esht e vertet dilni. Trupi im i derrmuar bie ne tok ,nuk kisha me fuqi,filloj te godas token.

-Dilni ju lutem cfar beni kshu.

O ba dil te mbrosh Vajzen ten dil,dil.

Po cfar te dilte nga ajo shtepi kishte mbetur vetem hi.

Gjithcka mu erresua,kur hapa syt pash nje tavan tbardh ngrihem menjeher dhe e shoh veten nspital.

-Eh zot ka qen nje makth.

Po un si kisha perfunduar aty. Vec kur shoh hallen te hyj ne der.

-Hall !!!

Po ti si erdhe ,cne ke ardhur nga Italia.

Ne nje cast meri me hidhet ne qaf

-Nel a je mir ,do kaloj zemer ata jan me ty.

-Jo jo Jo te lutem me thuaj qe ishte enderr te lutem.

Halla me she gjith dhembshuri.

-Sa do te doja te ishte keshtu zemer.

-Pseeeeeeeeeeeeee...

Kthej syt ne qiellin.

-Pse o zot ,pse ata ,,kisha kaq shum koh qe prisja te me merje mua tme coje pran tij jo ata ,pse.

Nuk me ndalonin lotet. Tani skisha me arsye,neqoftese vdekja e marios me kishte vrar kjo me kishte tretur fare. Madje nuk krahasohet kjo dhimje ishte si te te coptonin te gjall,cdo cop mishi.

Si do jetoja un si.