30.12.2012

31 2 0
                                    

2 yıl önce bugün ;

Sabah yüzümü yıkarken göz altlarımın yine morardığını fark ettim umrumda değildi .Annem babam ayrı babam ile babaannemde kalıyorduk , annemi görmeyeli bir hafta olmuştu çok özlemiştim . ettikleri son kavgadan bu yana hiç düzelmedim kimilerinin dileği ailesi , arkadaşları , aşkları ile beraber güzel bir gelecek iken benimkisi sadece ' aile birliği ' ydi . 15 yaşinda gezmek tozmak varken benim kafam dertten alev alıyordu . babam bu durumumun farkındaydı . sabah kahvaltıdan sonra yanıma geldi ve kalk gidiyoruz dedi . o kadar umursamazdım ki sormadim hiçbirşey ama tahminde bulunmak gerekirse anneme bırakacaktı beni .
Motora atladık . 10 dakika sonra anneme götürmeyeceğini fark ettim . ama meraklanmıştım. Bütün gururumu yenerek ve dağılmış olan gücümü toplayarak derin bir nefes aldım :
Nereye gidiyoruz ? Dedim .
5 saniye sonra usulca baktı bana ve hafif bir tebessümle : bugün senin doğum günün. dedi .
Umursamaz bir tavırla silkindim. hiç birşey beni mutlu edemezdi ta ki gördügüm şeyden önce . tam babama dönerken .' futbol takımına hoş geldin ' dedi arkadan bir ses . şaşırdım arkama döndüm . adamın boyu pozu giyinişine bakılacak olursa bir hocaydi . futbol hocasi . o an bütün sıkıntılarımın uçup gittiğini fark etmemiştim . sadece heyecanlıydım. Futbolu çok seviyordum . yetenekli oldugumu düşündüğüm tek konu futboldu. Bunlari düşünürken cevap vermedigimi fark ettim . Babama döndüm . oda gülerek bana :
' bu saatten sonra hedefli yeni bir başlangıç yapiyorsun.' dedi . gururluydum çünkü futbol kimileri için hayat felsefesiydi . kimilerinin aşkıydı benimse mutluluk kaynağımdı. Okumaktan daha çok önem verdiğim tek şey futboldu. Futbolla Yeni bir hayat için attığım ilk adımdı 30.12.2012

Umutlu GünlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin