-Tek Melez-

3

İyi okumalar..

Medya; Bora Erez (Yeni Çocuk)

■■■

Onun sorgusunu yarın okulda çekicektim. Eğer oysa,onun için aklımda güzel planlar vardı..

Almira Always'a telefon sapıklığı yapmak ne demekmiş göstericem..!

¤¤¤¤¤¤¤¤

Eve geldiğimizde direk mutfağa daldım. Başım zonkluyordu. Bi avuç ağrı kesiciyi diktikten sonra dolaptan kan aldım. Midem iyice bulanmaya başlamıştı. Sorunu neydi anlamıyorum ki..!

Kuzey'le beraber televizyon izlerken uyuya kalmışım. Yanımda birini hissetmemle uyandım.

Hayır yatağımda değildim. Kuzey'de başını başıma yaslayıp gözlerini kapatmıştı. Uyumamak çok kötü olsa gerek. Gözlerini dinlendiriyor oda. Yanıma baktığımda Melis'i gördüm. "Hayırdır lan olayın yokmuydu senin?"

"Olay biteli yıl oldu Mira."

Bana bazen kısaca Mira diyolardı. Şikayetçi değildim. Omuz silkerek onayladım. Elimden tutup çekiştirerek yukarı çıkardı. "Noluyo be?"

"Ya sus gıybet yapıcaz!"

Kuzey'in arkamızdan güldüğünü duyabiliyodum. Göz devirip gülerek onayladım. Çatıya çıktığımızda siyah armutuma oturdum. Oda karşıma griye oturmuştu. "Ee dinliyorum?"

"Şu yeni çocuğu duydun mu?"

Göz devirdim. Sende mi be Melis. Senide mi kaybettik. "Hee duydum. Okul onunla çalkalanıyo resmen."

Yüzünü buruşturdu. "Bana söylenildiği kadar yakışıklı gelmiyo. Tamam yakışıklıda belki aşık olduğum içindir. Bana Can daha yakışıklı geliyo." İbnece sırıttım. "Desene aşık insanın hali bi başka." Gülümsedi.

"Ayhh eveet.."

Çık tıtlısınız kışkı ılsınız ..s.ss

Ona göz devirdim. "Kahve yapıyım ve sende şu içindeki dedikoduyu dök ortaya?" Başıyla onayladı. "3'ü 1 arada?" Yine başıyla onayladı. Aşağıya indim.

"Kuzeey! Laan!! Kahve istiyon mu?!! Nerdesiin?!!"

Salona girdiğimde sırtı dönük Kuzey'i gördüm. "Niye ses vermiy.." bana dönmesiyle önündeki kızı gördüm.

Kahverengi saçları ve koyu kahve gözleri vardı. Hayret kan kırmızısı bi ruju yada yapay sarı saçları yoktu. Sürtük değil miydi yani? Değilse bizim Kuzey'in bununla işi ne?!

Yanlarına yaklaştığımda kıza kitlenmiştim. "He efendim Almira duymamışım." Kaşlarımı çatıp Kuzey'e baktım. "Bu kim?"

"Be..ben Elif. Me..memnun o..oldum Almira."

Tek kaşımı kaldırıp kıza baktım. "Kekeleme sorunun mu var?" Başını hayır anlamında salladığında Kuzey'e döndüm. "Gelsene bi sen." Mutfağa gittiğimizde kıza bakarak konuşuyodum.

"Hayırdır bu kim?"

"Elif. Ya ne bilim geçenlerde gördüm. Öyle telefondan konuşuyoduk hoşuma gitti çağırdım."

"İlk buluşmayı evde kabul ettiğine göre.."

"Sürtük değil. Israr ettim. Ve fesat olmayabilir."

Kaşlarımı kaldırıp işaret parmağımla kendimi gösterdim. "Sen alttan alttan bana fesat mı demeye çalışıyosun?!" Güldü. "Yanii.." güldüm.

"Peki niye kekeliyo?"

"Almira bizim okulda. Bizi tanıyo zaten benimlede konuşurken telefonda ilk kekeliyodu korkudanda sonra alıştı."