Yol kenarındaki kasımpatı çiçeklerine bakıp gidiyorum.Kaldırım sokağında sanki adımlarımı sayıyorum yavaş ve sakin sanki
nereye gideceği belli olmayan bir yabancı gibi. Buralarda yabancıyım ama nereye gittiğimi biliyorum hiç yoktan sessiz sakin
ve güvenilir bir mahalle olduğu yaşlı amcalar ve teyzelerin yüzlerinden okunuyordu,ya da ben öyle algılamışımdır sonuçta
insanız yanılma payımız da bir o kadar var elbette.Hava güneşli ve berraktı sonbaharın serin esen rüzgarlarına yüzümü çevirerek ilerliyorum,başım önde yine derin
düşünüyorum.Ne zaman başımı öne eğsem derin düşündüğümü,beni bilenler biliyor.Yine nerelere daldın sen
arkadaşım diyenler oluyor burada değil tabii ki.Çünkü beni burda gerçekten tanıyan yok.Memleket hasreti içimde baktığım her yeri memleketime benzetir, hiç alakası olmadığı halde tanımadığım insanları
tanıdıklarıma benzetir oldum bu günlerde nedendir bilmiyorum,belki geride bıraktıklarımı özledim belki, belkisi yok
gurbet ellerdeyim şimdi.O yüzdendir benim başımı öne eğipte yürümem.Şırıl şırıl akan çeşmenin sesine kulak verdim birden ne güzel de akıyor köyümün çeşmesi gibi dedim içimden,
çeşmenin yanına yaklaştım kana kana su içtim,dağların serinliği vardı, köyümün kokusu vardı sanki,alakası bile yok
biliyorum ama özlem işte bu hasretlik çekiyorum güzel memleketim seni çok seviyorum.Buradan dönüp eve gideceğim
sırada çeşmenin az ötesinde yaşı yetmişi geçmiş, beli bükülmüş, saçı dişi dökülmüş, masmavi gözlerini masmavi
göğe dikmiş, elini çenesine dayamış nur yüzlü teyzem düşünürken bir kenarda oturmuş, nur yüzlü teyzeme selam
verdim vermesine de selamı mı ne alan oldu ne de duyan oldu. Duymaması normal dedim o da benim gibi
düşünür ince ince, belki dalmış geçmişine belki giden gençliğini düşünür,belki bir kaybettiğini belki bir sevdiğini,gidipte
dönmeyeni düşünür,gideni dönecek mi birgün diye düşünür.Düşünme nur yüzlü teyzem düşünme. Çünkü gidenler geri
gelmez ki geriye sanki niye gelmezler ki.
Dönmek bu kadar zor mu?Ey gidipte dönmeyenler seslenirim size; anasını babasını,gardaşını,arkadaşını,akrabasını,
her şeyden öte sevdiğini bırakıp gidenler; gitmek kolay da dönmek bu kadar zor mu gelir size? Sorarım da cevap veren mi var.