ikinci bölüm

15 10 0
                                    

Bir köşede,bir pencerede ve yollarda gelir diye beklenirseniz,ama unutmayın
gidenler bir gün sizde beklersiniz sevdiklerinizi.O zaman anlarsınız sizi bekleyenleri.
Biraz daha yaklaştım yaşlı nur yüzlü teyzeme bu sefer farkettiğinde beni, yüzü güldü
birden tüm acısını attı bir kenara. Selamün aleyküm dedim bir tebessümle aleyküm
selam dedi yorgun ince yaşlı sesiyle, nasılsın teyzem ne yapıyorsun dedim burda
tek başına, yapayım kızım zaman yaklaşıyor öğle ezanını okusunlar diye bekliyorum.
Öğle vaktine az kalmıştı doğru zaten ne diyebilirdi ki,hayatında ilk kez gördüğü
birisine.Az önce ne düşündüğünü söyleyecek hali yoktu ya.

Elleri,yüzü buruşmuş, gözlerinin feri kaçmış,alnına çizgiler yerleşmiş teyzemin
gözlerine baktım.Üzülme be teyze dedim gidenlerde gelir birgün.
Önce şaşırdı,sonra gözleri doldu birden,gelmiyorlar gidenler kızım dedi,umudunu
kaybetmiş ama hala gelir diye bekleyen gözlerinden yaşlar süzüldü yanaklarından.
Otuz sene olmuş eşi gideli ne bir haber gelmiş yaşadığına dair ne de öldüğüne dair.
Ölü ya da diri bir görseydim ölmeden önce diye hıçkırıklara boğulurken.
Sen nerden bilsin içimde beklenti olduğumu dedi.
Herhalde içime doğdu dedim.
Gözlerinden,böyle düşünmeden diyemedim.Bu dünyada olmazsa öteki tarafta
kavuşursun teyzem dedim üzme tatlı canını.Doğru söylüyorsun da kızım öyle
olmuyor işte kolay değil ki canı Allah vermiş bir kere öleyim demeklede ölünmüyor ki.
Çaresiz hem giden eşimi hem vaktini bekliyorum.Öğle namazı vakti de geldi kızım
ezan okunuyor.Şurada namazımı kılayım mı diye müsade istedi benden.

Ne demek teyze müsade senindir dedim.Cebinden çıkardığı bez mendille gözlerini
silerken gözlerime bakıp gülümsedi.Yaşlılık işte kızım görüyorsun ne elimden tutan
var ne de halimi soran. Allah kimseyi kimsesiz bırakmasın dedi ben de amin teyzem
amin dedim. Teyzem kendi derdinden bana ne nerelisin,ne kimsin ne de nereye
gidiyorsun seni tanıyamadım diye birşey sorması soranların aksine,beni
tanıyormuş gibi konuştu sanki bende onu tanıyormuşum elini öptüm kucaklayıp
Allah'a emanet ol teyzem dedim yavaş yavaş oradan ayrıldım.



Nihan Sarıdemir Sessiz ÇığlıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin