Seducing Vampire Heirs

Chapter 2: DECISION

"You sure you're OK na??" tanong ko kay Renz na ngayon ay nakatingin sa mga bulaklak sa hardin.

"Yep" matipid pero nakangiting sagot nya habang nakatingin parin sa mga naggagandahang bulaklak

"Sure?" paninigurado ko sakanya tumango lang ito

*sigh

Bakit parang wala lang sakanya? Muntik ko na syang mapatay kagabi pero makangiti sya wagas? Ganun naba kalala si renz? Humanda talaga sakin si lheo pag pumunta sya dito hinawahan ba naman ng kabaliwan si renz yan tuloy wala na kong makausap ng ayos >.<

"Ano nangyare sa mukha mo di maipinta" nagtatakang tanong nya

"Handa talaga si lheo sakin pag nakita ko sya" pagbabanta kong sagot tila na guluhan sya sa sinabi ko kaya nagkunot ang noo nya

"E kasi naman tignan mo nahawahan kana nya na parang may sayad nakangiti na parang walang nangyari kagabi wala na tuloy akong makausap ng matino" reklamo ko sakanya

"WAHAHAHHAHAHAHAHAHAHA!" tumatawa lang sya hawak ang kanyang tyan. Ok give up na ko malala na talaga tong lalaking to =_____________________=

Pagkatapos nyang tumawa umayos sya ng tayo at ngumiti ulit sya sakin

"Im just proud and happy na natutunan mo ng kontrolin ang thirst mo" nakangiti pa rin sya pero ngayon ay nakatingin sya sakin

"kamuntik ka na ngang mamatay masaya kapa nun?" =_________= Minsan talaga hindi ko maintindihan ang mga taong nasa paligid ko ngumiti lang sya sakin bago ibinaling ulit ang tingin nya sa mga bulaklak sa hardin pinagmasdan ko na rin ang mga pinapanood nya. Nakakaaliw tignan ang mga makukulay at magagandang bulaklak na to I wonder kung sa labas din ba maraming ganito

Naglakad na si Renz palayo sakin nakaramdam na naman ako ng lungkot dahil mang iisa na naman ako bago pa sya makalayo lumingon ako sakanya

"RENZ INGAT KA HA?" Halos pasigaw kong sinabi kay Renz kumaway lang sya ng di tumitingin sakin at patuloy sa paglalakad

Eto na naman ako mag iisa na naman. *SIGH

**************************************************

RENZ POV

Bago ako tuluyang makalayo ay tumingin ulit ako sa kinaroroonan ni Alex nalulungkot na naman sya dahil mag iisa na naman sya dito sa malapalasyong bahay na to. Gustuhin ko man na samahan muna sya kaso hindi ko magagawa dahil may mga importanteng kailangan pa kong gawin.

Nandito parin ako sa mansyon ng mga Giroux nasa tapat ako ng isang malaking kulay itim na pituan. Ng akmang kakatok na ako ay biglang bumukas ang pintuan iniluwa nito ang isang tagasunod ng Giroux

"Pumasok daw po kayo" Sambit nito saakin pumasok ako isang sobrang laking kwarto na may sofa na parang kama sa laki at magandang chandelier sa kisame kapansin pansin ang pagkaelegante ng kwarto palapit ako ngayon sa taong nakaupo sa swivel chair pero nakatalikod

"Lawrence" humarap ito sakin nakangiti ito pero ramdam pa rin ang aura nya na nakakatakot nag 'bow' ako sakanya pagpapakita ng respeto

"Alam mo ba kung bakit pinatawag kita?" Yung kaninang nakangiti nyang mukha ay naging seryoso bigla akong kinabahan sa expression na nakikita ko sa kanyang mukha

"Ano po ba iyon?" magalang na tanong ko sakanya.

"It's about my Alex" seryoso parin ang tono ng kanyang boses pumukol ito ng tingin sa aking leeg ng sandali at tumingin ulit sa aking mga mata, gusto kong ibaling ang tingin ko at iwasan ang mga mata nya pero para akong naistatwa sa kinatatayuan ko at diko magalaw ang sarili ko