kız cumartesi günü James'e söylememeye çalışsa da saatleri saydı. her geçen dakikada biraz daha heyecanlanıyordu.
her ne kadar kendisine James'in normal bir insan olduğunu hatırlatmaya çalışsa da içi içine sığmıyordu.
bu tıpkı The Vamps konseri olduğunda bilerek konsere gitmemesi gibiydi. tek bir an onları görmesi yetmeyecekti. kız da bu yüzden hiç görmemeyi tercih etmişti. ama şimdi olana bakın, James ile konsere gidiyordu. hemde Ed Sheeran konserine.
ama asıl olay bu değildi. gitmek istemiyor gibiydi. çünkü sonrasında ne olacağını bilmiyordu. James için kim olduğundan emin değildi. arkadaşıydı elbette ama hayallerinde hep daha fazlasıydı. şimdiyse bundan sonra ne olacağını hayal bile edemiyordu. yani James bir an içinde her şeyi keser ve bir daha onunla konuşamazsa ne yapacaktı?
üzüntüden ölmek mümkün değilse bile o muhtemelen başarırdı.
James ona mesaj attığında saat geç oluyordu.
jamesmcvey: birazdan yola çıkacağım
jamesmcvey: 1 saat filan sonra orada olurum
jamesmcvey: akşam kalacağım oteli ayarladım ve konum atarsan sabah gelip seni alırım
jamesmcvey: tabii bunun için numaranı vermelisin
jamesmcvey: yani normalde senin numara soran taraf olman gerekmiyor muydu?
trisibeat: o neden
jamesmcvey: genelde Twitter'da takip ettiğimiz kızlar anında numaramızı soruyor veya kendi numaralarını atıyorlar
jamesmcvey: hatta başka şeyler de atıyorlar
trisibeat: ew
trisibeat: neyseki o tür vıcık şeylerden hoşlanmadığını bildiğim için iyi bir kız gibi davranmaya alıştım
jamesmcvey: ow
kız numarasını yazdı ve beklemeye başladı. kısa süre sonra James mesaj attı. ardından konum bildirimi yapıp heyecandan ölmemeyi ve biraz da sakinleşmeyi umarak uyumaya gitti.
&&&
sona yaklaşıyoruz........
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kiss me [j.mcvey]
Fanfictionand all of the voices surrounding us here they just fade out when you take a breath ©All Rights Reserved. || @mcveyshine