YENİ KIZ

YK -5-

Çok uzun zamandır paylaşmadığım için dayanamadım.Zaten yeni bölüm hazırdı.Paylaşmak istedim :)
Multimedia:Alara

-----

Eğer bu çocuk Bora'nın bahsettiği kadar tehlikeliyse yanına yanaşmamam gerekiyordu.Ama kaçmanında hiç bir manası yoktu. O yüzden kaçmaktan vazgeçip onunla konuşmaya karar verdim.Kararlı bir şekilde arkamı döndüm.Ama arkada    hiç kimse yoktu.Gerçekten gitmiş miydi?Başka bir plan yapmış olamazdı değil mi? Karnımın gurultusu düşüncelerimi bastırınca her şeyi unutup,eve gidip yemek yemeye karar verdim.

----
Pazartesi sabahı

Saat 7.00'de alarmın sesiyle uyandım.En nefret ettiğim ses şüphesiz bu alarmın sesidir.Dersler 8.30'da başlıyormuş o yüzden hemen yüzümü yıkayıp,formamı giydim.Saçlarımı da dağınık bıraktım.Anladığım kadarıyla çok disiplinli bir okul değil o yüzden sorun olacağını düşünmedim.Azıcık allık,rimel,ruj sürdüm ve aşağıya indim.Annem kahvaltı masasını kurmuştu bile,ilk gün okula o beni bırakacaktı.Kahvaltımızı edip yola çıktık.Okul eve çok uzak değildi.Yürüyerekte gidip gelebilirdim.Okulun önüne geldik,annemle vedalaşıp arabadan indim.Birden herkes bana dönüp,bakmaya başladı.Çok normal diye geçirdim aklımdan,herkes yürüyerek gelirken benim lüks bir arabadan inmem biraz garip olabilir.Tamam kabul ediyorum biraz değil,baya garip.Anlaşılan bu okula dikkat çekmeden gidip gelmem pek mümkün olmayacak.
Ben etraftakilere bakarken birden herkes dikkatini başka bir yere verdi.Ben de arkamı dönüp onların baktığı yöne doğru baktım.Okulun önünde bir jeep durdu.Bense merakla içinden kimin ineceğini bekliyordum derken o gün mağazada gördüğüm çocuk arabadan indi.Ben birden kıpkırmızı kesildim.Tabii ya bu çocukla aynı okuldaydık.Muhtemelen beni görürse tanıyacaktı.O yüzden hemen sınıfa çıktım.Aslında biran önce Atılay'ı görmek istiyordum.Listeden sınıfıma baktım ve sınıfa doğru ilerledim.Sınıfa girdiğimde çok zor bir karar beni bekliyordu.Nereye oturacaktım?!
Ortalarda boş bir yer buldum ve oturdum.Sınıftakiler de hemen başıma üşüşüp hakkımda sorular sormaya başladı.Çok samimi çocuklardı.Sınıfa alışmakta zorluk çekmediğim için sevindim.
"Daha ilk günden kızı sıkboğaz etmesenize" diyerek içeri giren kıza baktım.Tatlı bir kıza benziyordu.Yanıma oturdu ve "Selam,ben Alara" diyerek elini uzattı."Ben de Öykü" dedim ve uzanıp elini sıktım."Bizim çocuklar biraz meraklıdırlar,sen bakma onlara" deyince sıcak bir şekilde gülümsedim.Okulda ki ilk günüm hocalarla tanışma,sınıfla kaynaşma,okulu tanıma derken gayet güzel bir şekilde geçmişti.Alara ile de baya iyi anlaşmıştık.
Tenefüs zili çaldığında herkes rahat bir nefes aldı.Aslında ilk günden ders işlememiştik tabiiki de.Herkes farklı bir şeyle uğraşıyordu.Biz de Alara ile sohbet etmiştik.Çantalarımızı toplayıp sınıftan çıktık.Üst kattan inerken yine o çocuğu gördüm.En yakın zamanda kim olduğunu öğrenmeliyim şu çocuğun.Hatta bence tam zamanı.Alara'yı dürtüp "Ya bir şey soracağım,ama yanlış anlama lütfen.Şu çocuk kim?" diyerek onu işaret ettim.Alara gösterdiğin yöne bakıp tekrar bana baktı.Ciddileşmişti bakışları,o kadar kötü biri miydi?

"Atılay Varol.." demesiyle sessizce yutkundum.Demek o çocuk buydu. "Heyy,Öykü bak onun hakkında eminim ki bir şeyler duymuşsundur.Ve şuan onun neden bu okulda okuduğunu merak ediyor olabilirsin." Gerçekten merak ediyordum.Zengin bir çocuk olduğunu biliyordum.O zaman niye bu okuldaydı.Gerçi ben de zenginim ama bu okuldayım.Alara sözlerini devam ettirmek için lafa başlayınca ona odaklandım.
"Atılay aslında çok zengindir.Hatta Varol Koleji'ni duymuşsundur.O okul Atılay'ın ailesine ait.Ama babası çok sert bir insandır.Atılay'da farklı sayılmaz.İki yıl Varol Koleji'nde okudu.Ama çok kez kavgaya karıştı,olaylar çıkardı.Babası her ne kadar okulun sahibi olsa da disipline gitmek zorunda kaldı.Ve okuldan atıldı.Bu okula nakil oldu.Aslında bu işte babasının payının da olduğunu hepimiz biliyoruz." işte bu söyledikleri aklımı kurcalamıştı. "Na..Nasıl yani?" diye tepki verdim.
"Atılay'ın babası yani Varollar ve Ozan'ın babası onlarda Tunçlar oluyor.İkisi ortak ama Atılay ve Ozan için aynı şeyi söyleyemem.Birbirlerinden nefret ederler.Kavgaların çoğu ikisi arasında olur.Atılay'ın babası da Tunçlar'ın ortaklığı bitirmesinden korktuğu için Ozan yerine Atılay'ı bu okula gönderdi."
"Ama neden ortaklığı bitirmesinden korksun ki sonuçta onlarda zengin?" diye bir soru yönelttim.Alara isterik bir şekilde gülümsedi.
"Onların elinde ki tek miras Varol Koleji şekerim.O paraları da Tunçlar sayesinde kazanıyorlar.Yani ortaklık biterse,iflas ederler." İşte bu çok ilginçti.
"Yani,bu okul Tunçlar'a ait olabilir.Ama bu okulda çok eskiden kalma bir okul.Tunçlar'ın aynı zamanda şirketi de var.Yani onlar desteğini çektiği an Varollar batar."
Demek durumlar böyleydi ilk günden bunları öğrenmek çok ağır gelmişti bana.Alara bir kahkaha patlattı.
"Kızım bembeyaz oldun.Hadi gidelim,çok bile oyalandık." Bahçeye çıktık.Ama bir kalabalık ortada toplanmıştı.Daha ilk günden olay mı vardı okulda gerçekten.Ortada kavga edenleri görebilmek için uygun bir yere geçtik.Bir yanda Atılay vardı.Öteki tarafta ise o vardı.

OZAN..

İşte bu okulda ki ilk günüm için çok ağırdı.
-----

Eveeet,hadi bakalım inşallah beğenirsiniz :)