İLK HİKAYEM UMARIM BEĞENİLİR.İYİ OKUMALAR :*
MULTİMEDİA:ÖYKÜ
----Kulağımda kulaklığım,biraz üzüntülü,biraz mutlu bir yolculuk geçiriyorum şuan da.Aslında hepsinden fazla heyecanlıyım.En çok görmek istediğim şehire gidiyordum.Vee artık orada yaşayacaktım.Bunun mutluluğuyla yüzüme bir gülümseme yayılırken aklıma Begüm ile vedalaşmamız,Mete'yi Gizem ile gördüğüm o an hatta babam bile geldi.Sırıtışım yüzümden silinirken gözümden bir damla yaş aktı.Ben her şeyimi,tüm ilklerimi bu şehirde yaşamıştım.Neyse ki annem uyanık değildi de yeni hayatımızın ne kadar güzel olacağı hakkında ki uzun konuşmayı dinlemek zorunda kalmadım.Ben bunları anlatıyorum ama Ben kimim? Nasıl bir hayatım var? Şimdi size anlatacağım.
Ben Öykü Soylu.Babam ve annem ben 3 yaşındayken şiddetli anlaşamamazlıktan (!) ayrılmışlar.Babamın şirketi var.Annem turizmci ve bir şirkette müdür yardımcısıydı.Ama şirketin müdürün İstanbul'da ki şubenin başına annemin geçmesini istemiş.Annemin kariyerinde en çok istediği şeyin bu olduğunu biliyordum.Aslında kendimi hazırlamıştım da uzun süredir İstanbul'a gelmeye.Annemin bu işi alacağından emindim.Her neyse şimdi şu uyuz yelloz Yasemin ve bonusu Gamze'ye gelelim.Kendileri babamın sevgilisidir.Gamze'de kızı...Benden 1 yaş küçük ama sanırsınız 30 yaşında.Ah bu arada ben 16 yaşındayım. 10. sınıfa gidiyorum.Antalya'da eskilerde dedemin müdürü olduğu Soylu Koleji'nde okuyordum.Begüm en yakın arkadaşımdı.Hatta kardeşimdi.Gizem de dertlerimi anlattığım nadir insanlardandı.Ama artık ondan nefret ediyorum.Mete!Pislik Mete ben gidiyorum ama son gün ne görüyorum.Bomm!!Gizem ve Mete el ele en çok sevdiğimiz kafede oturuyorlar.Şimdi ara dur beni Mete bey -hahay-!!Ahh bir de İstanbul'a taşınan arkaşım obur Bora.Ne kadar özlemiştim onu.İstanbul'a gittiğim için sevinmeme yeterli bir sebepti.Obur diyorum ama hiç belli olmaz oburluğu vücut desen vücut yani!!Ama tabiikide en yakın arkadaşım(yanlış anlaşılmasın).Normal bir hayatım var.Kıyafet düşkünüyüm tabiiki de.Bir de fotoğraf tutkum var tabii.Bir kaç kere modellik yapmıştım.Fotoğraf çekmek de ayrıca ilgi alanımdır. Her türlü severim.Dans etmeye de bayılırım.Hatta yeni okulum da ilk iş Ponpon Kızlar takımına girmek olacak.Sesim fena değildir.Ama çok da iyi değl yani.Keman çalıyorum.Aslında piyano çalmayı çok isterdim ama hiç vaktim olmadı.Resim çizmeyi de severim.Ama genelde moda ile ilgili kısmı beni ilgilendirir.Bir kaç tane kendi tasarım kiyafetim de var.Yeni gideceğim okulda ilk işim ilgi alanlarıma yoğunlaşmak olacak.Bu arada annem beni her ne kadar koleje yazdırmak istese de ben normal liselerin ortamını daha sıcak bulduğum için normal bir liseye yazıldım.En azından herkes birbirine eşit davranıyor.Okulumun adı da Tunç Lisesiymiş.Eveet şimdilik bu kadar.
1 saat camdan dışarıyı izledikten sonra wattpadi açıp hikaye okumaya başladım. İçimden Meriç'e küfür ederek söylendim.
"Hayır yani amacın ne?Hem kızı koruyos..."
"Öykü noldu kızım?" İçimden söylediğimi sandığım şeyleri dışımdan söylediğim için annem uyanmıştı.Annemin gözleri cevabımı bekleyerek bana bakıyordu.
Off!Wattpadi bana yasaklamıştı.Ben gizlice okuyordum.Doğruyu söylersem telefonuma el koyabilirdi.Son zamanlarda çok oyalandığımı kabul ediyorum.Neymiş hiç çalışmıyormuşum,bir tek telefonda oyalanıyormuşum falan.Bir tek telefon elimdeyken odama girersen normaldir annecim.Zaten hep beni bulur bunlar.
"Yok bir şey anne yaa Begüm mesaj atmışta bir çocuk varmış şey yapmış şey olunca ben de şey yaptım." Yüzümü buruşturup yalandan esnedim.Bana şüpheyle bakan anneme dönüp "Neyse anne sen düşün benim uykum geldi.Uyuyacağım ben." Deyip koltukta camdan dışarıyı izlemeye başladım.Yeni hayatıma adım adım yaklaşıyordum.
Bekle beni İstanbul ben geliyorum!!
----
YENİ BÖLÜM İKİ GÜNE GELİR :) GÖRÜŞÜRÜÜZ :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ KIZ
Teen FictionAntalya'dan İstanbul'a gelmek zorunda kalan Öykü'nün yaşadığı maceralar...Ve hayatını değişterecek tek bir gün.Acaba Yeni Kız'ımızı neler bekliyor?