1. BÖLÜM

54 14 8
                                    

Medyadaki şarkıyı açıp da okumaya başlayınız. Hepinize iyi okumalar...

Bugün biraz geç kalkmıştım. Çünkü öğlene kadar uyuyabileceğim son gündü. Evet,tahmin ettiğiniz gibi yarın okulum vardı. Ve bugün heyecanlıydım. Çünkü Lise 1'e başlayacaktım.Yatakta bir beş dakika dönüp durdum. Kalkıp bu sefer de gözümü ovuşturdum. Yanımdaki saate baktığımda daha 15.28 olduğunu gördüm. İyi geç değilmi- bir dakika 15.28 mi?? O kadar mı uyumuştum.İnsan bir gelir kaldırırdı kızını.Belki öldüm burada ya da kaçırdılar beni. Tamam fazla abarttım,ama yine de uyandırırdı insan. Canlarım benim uykuyu sevdiğimi bildikleri için kaldırmamışlardır. 

Kalktım ve odamın banyosunun yolunu tuttum. Suyu açıp elimi,yüzümü yıkadım. Aynaya baktığımda gözleri şiş birini beklemiyordum. Aaaah!! Ben şimdi nasıl aşağıya inicem bu şiş gözlerle. Hayır yani normal boyutta şişsene,neden hayvan gibi şişiyorsun evladım. Banyodan ayaklarımı vura vura çıktım. Biraz daha odamda oyalanabilirdim,değil mi? Ain't your mama'yı açıp dans etmeye başladım. İyi bir dansçıyım. Çünkü Azra'm ile beraber dans kursuna gidiyoruz. 

Ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama bayağı bir dans ettim. Ben daha dans ederken odanın kapısı aniden açıldı. Yerimde sıçradım. Ama gelen kim tahmin edin. Azra'm gelmiş.Koşturup üzerime atladı. Haliyle yatağa yapıştık. Kahkaha ata ata gülüyorduk. Şarkı sesimizden duyulmuyordu. Birkaç dakika daha böyle durduk. Daha sonra kalkıp beraber dans ettik. En iyi yapabildiğimiz şey diyelim. 

Şarkı kaç kez tekrarladı bilmiyorum,sonunda durdu. Şarjım bitti galiba. Şarkı bitince ben koltuğa oturdum, Azra ise yere bağdaş kurdu. Azra'yı süzdüm, her zamanki gibi kısa şort ve kendine bol gelen bir t-short giymişti. Koltuktan kalkıp,yanına oturdum. Telefonuyla ilgileniyordu. Pisliğe çok mesaj geliyordu. Yetiştiremiyor kendileri(!).

''Canım,birazını bana ver,bende yazayım.'' dedim. Gülüştük.

'' Azra: Kuzum bir susmuyorlar ki,ellerimin kopmasına az kaldı.'' dedi. Yine güldük.

''Zaten ben kimim ki(!)benimle ilgilenilmiyor.'' deyip dudağımı büzdüm. Azıcık sürünsün pislik.

''Azra:Oy oy oy aşkım bana trip mi atarmış?''dedi.Fazla dayanamazdım ben zaten ona.Güldüm,ben gülünce o da güldü ve tabii ki sarıldık.

''Sana da trip atılmıyor be yavrum.''dedim.Hemen şeytani bir gülüş attı.

''Azra: Bana kıyamıyorsun değil mi? Pis yelloz.''Sonda dediği 'Pis yelloz'la kahkaha attık.

'' Sen şimdi görürsün yelloz seni!''deyip üstüne atladım. Bunu beklemediği için afalladı ve altımda kaldı.

''Azra: Sen kim köpek benim üstüme çıkarsın.'' deyip ne yaptığını anlamadan ben altta kaldım. Sonra kaşlarını çattı. Ne olduğunu anlamadım.Sonra birden yana yatıp gülmeye başladı.'Hey konu ne bende gülmek istiyorum.' dedi iç sesim. 

''Azra: Tipini görmen lazımdı. korkuttum değil mi?'' deyip kahkahasına devam etti, bende güldüm bu haline.

******************************

Kaç saattir dedikodu yapıyoruz bilmiyorum ama gülmekten karnımız ağrımıştı. Saate baktığımda 19.55 olduğunu gördüm. Çüş ne ara o kadar oldu. Bu arada annem birkaç kez yanımıza gelip bizi gülerken görünce o da katılmıştı. Kapı açılınca kim olduğuna baktık. Annemdi.

'' Hadi çocuklar,yemeğe.'' dediğinde kaşlarımızı çattık. Azra ile aynı anda

'' Biz çocuk değiliz.'' deyip göz devirdik.

''Peki madem,öyle olsun. Haydi yemeğe.'' dedi tekrar.Bu sefer Azra ile birbirimize bakıp sırıttık ve koşmaya başladık. Hayır saçmalamayın,tabii ki de çocuklar gibi(!)yarış yapmıyoruz. Annem bu halimize güldü.Tabii ki de berabere kalmıştık. Her seferinde olduğu gibi.

******************************

Yemek eğlenceli geçmişti. Zaten Azra'da yemek yiyip gitmişti.Saate baktığımda 21.30 olduğunu gördüm. Bugün de bayağı yorulmuştum. Koltuğumun üzerine formalarımı koydum ve üzerimi değiştirip yatağa yattım. Yanımdaki telefonuma alarmı kurudum.Gözlerimi kapattım. Birkaç hayal kurduktan sonra uykuya daldım.

Sabahın ilk ışıklarında kurduğum alarmın çalmasıyla uyandım. Normalde erken kalkmak bu hayatta en son istediklerimden. Çünkü Işık Korkmaz için uyku her şeyden önemlidir. Ama bugün lise hayatımın ilk günü.Yeni bir okul yeni başlangıçlar belki de hayatımızın dönüm noktası,bilemiyorum.Hemen aynanın karşısına geçtim.Omzuma düşen saçlarımı taramaya başladım.Tararken istemsizce gülümsüyordum,dediğim gibi ilkler her zaman önemli olmuştur hayatımda.Daha yarım saat vardı okulun başlamasına.Bende Azra'yı arayayım dedim. Azra'yı biliyorsunuz zaten en yakınım,zaten evlerimizde yan yana. Rehberden 'Çatlak İkizim'i bulup tuşladım. 1 2 çalmadan sonra telefon açıldı.

''He gülüm?'' diye telefonu açtı. Ah,canım benim.

''Canım nasılsın?''

'' İyi yavrum sen nasılsın?''

'' İyiyim bende.Hazırlandın mı?''

''Yavrum daha yarım saat var.Ama ben yine de hazırlandım. Biliyorsun ki bugün lisede ilk günümüz!'' diye aynı anda bağırdık ikimizde.Birde üstüne gülme krizine girdik.Çok seviyorum bee.

''Bende hazırlandım kanka. Biraz erken gitsek senin için de uygun olur muu?'' dedim 'u' yu uzatarak.

''Zaten bugün ilk günümüz olacak kankim. 10 dakikaya aşağıda ol kuzum.'' Kuzum demesini seviyordum. Bazen de krolaşıp 'Gülüm' diyordu ama onun öyle demesini de seviyordum.

'' Aşağıda görüşürüz beybi.'' deyip telefonu kapattım.

 Tekrar aynanın karşısına geçip üstümü düzelttim. Zaten siyah okul eteği ve beyaz gömlek vardı. Tabii ki isteyen pantolon giyiyordu ama biz etek istemiştik. Ee okula yeni başlayacağımız için hava sıcaktı. Spor çorabımı giydim.Çantamı da alıp aşağıya indim. Zaten çantamın içinde sadece 1 tane defter ve kalem kutum vardı. Bir de bir tane su. Ayakkabımı giyip aşağıya indim. Azra'da inmişti.Çığlık atarak birbirimize koştuk ve sarıldık. Gören de kaç yıldır görüşmüyoruz sanar. Şoförümüz bu hallerimize alıştığı için gülüyordu. Onu da çok seviyorduk. Dedemiz gibiydi.Konuşa konuşa arabaya bindik ve bizi bekleyen okulumuza doğru yola çıktık.

Arkadaşlar sizden vote ve yorum bekliyoruz.Biliyorsunuz ki yeni yazmaya başladık ve bize bir şans verip kitabımızı kütüphanenize eklerseniz çok mutlu oluruz.Bu kitabı iki kişi yazmaya karar vermiştik biliyorsunuz ki. Yazım yanlışımız olabilir,kusurumuza bakmayınız.Onları da bir ara düzeltiriz.Ama lütfen vote ve yorum yapmayı unutmayın.Ve moralimizi bozacak(küfür gibi)yorum da yapmayınız.Beğenseniz de beğenmeseniz de yine de bize şans verip okumaya devam ederseniz hem siz hem biz çok seviniriz. Ve lütfen arkadaşlarınıza da öneriniz.Şimdiden teşekkürler. Sizi çok seviyoruz.<3

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 16, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SON KARARIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin