Chapter 5- The Truth

105 4 0
                                    


Alexa P.O.V

Hanggang ngayon hindi ko pa rin mawala sa isip ko yung napaginipan ko isang linggo na ang nakakalipas

Tama kayo isang linggo na ang nakakalipas at lagi ko na ring kasama sila Violet

Hindi ko nga nakikita iyong Death Gang eeh ang bali balita ko papasok lang daw sila kung naisipan nila tss ganito ba talaga sa school na to?

Sabado ngayon at may pupuntahan ako dahil na rin sa hindi mawala ang napaginipan ko

Feel ko may kulang sa akin aargh!

Papunta ako ngayon sa mga magulang ko gusto ko malaman ang katotohanan pero paano? Malay ko kung nasobrahan lang ako sa kakapanood ng action diba?

O kaya dahil sa ganda ko kaya ko napapaginipan yun?

(Saang parte?)

Author naman iih sakyan mo na lang

(Bakit sasakyan ka ba para sakyan)

Argh i hate you! Sino ba talaga ako huh

(Secreeet)

Aish bwesit. Nagpara ako sa tapat ng bahay namin, nag commute kasi ako wala naman akong sasakyan eeh. Parang ayaw kong pumasok sa bagay na ito.

Pagpasok ko sa bahay dahil may duplicate naman ako nung susi namin ay naabutan ko sila mama at papa na nasa sala nakaupo.

"Oh anak bakit ka andito? Akala ko ba bawal lumabas kapag nakapasok ka na sa school na iyon?" Takang tanong sa akin ni papa ngumiti lamang ako

"Pwede po kaming lumabas basta ba ay weekend, andito po ako kasi may itatanong ako" nakangiti kong sagot sa kanila

"A-ano yun a-anak?" kinakabahang tanong ni mama sa akin nagtaka naman ako sa inasal niya

"Sino po ako?" Ewan ko pero parang may sariling pag iisip ang utak ko at bigla na lang lumabas yan at nakaramdam ako ng likidong pumapatak sa mata ko. Anong nangyayari sa akin?

"A-anak ano namang k-klaseng t-tanong yan?" Natatawa pero nauutal na sabi sa akin ni papa

Napatayo ako sa kinauupuan ko at tumalikod sa kanila

"These past few days may mga napapaginipan ako na mga hindi magagandang pangyayari hindi ko alam kung ako ba yung babae o kamukha ko lang pero may parte sa akin na nagsasabi na ako talaga yun" matapang na sabi ko sa kanila

"Please ma, pa tell me the truth" pagmamakaawa ko sa kanila

"Siguro nga kailangan mo ng malaman" sabi ni papa sa akin, si mama naman medyo naiiyak na

"June 4 20** habang pauwi kami ng mga kaibigan ko may narinig kaming pagsabog sa abandonadong building na yun dahil tsismoso kami at nakita naming may lumabas na babae doon sa building na yun na sugatan at dahil nacurious kami sa pagsabog na na naganap lumapit kami sa building na yun at nakita kita, namin na nakahiga at walang malay puno ng sugat ang katawan mo nun, tinakbo ka namin sa hospital at naging 50/50 ang buhay mo noon at comatose ka. Pinaalam ko to sa mama mo at natatakot kami para sa kalagayan mo, lumipas ang limang buwan sa wakas nagising ka na pero ang masama ay wala kang maalala tinanong mo kami kung sino kami at sino ka, noong una hindi namin alam ang gagawin pero napagdesisyunan namin na ampunin ka at alagaan, tinuring ka namin na parang tunay na anak" mahabang paliwanag sa akin ni papa at sa tabi niya umiiyak si mama

Nagulat ako sa mga nalaman ko pero kailangan kong maging matapang para sa sarili ko at para sa pamilya ko

"Eh bakit niyo po ako pinasok sa school na yun? Sino po ba talaga ako?" Naiiyak na tanong ko kay papa

The Long Lost GANGSTER Where stories live. Discover now