Chapter 9-Weird Wattpadder

84 1 0
                                    

"o ano nanaman yan? Nagaya ka na kay Joyce o!" sabi ni Medy sa akin sabay turo kay Joyce na nakahawak sa cellphone. As usual. Same old same old. Nandito nanaman kami sa may stone table. Nagkwekwentuhan habang walang paki-ang mundo. Si Zea, nakikinig ng EXO songs. Si Medy, nananaginip. Este, nangugulo sa amin.

"yan?! New story nya yan. Entitled... "HIS REASONS."" sabi ni Joyce. Hell yes! Alam nya na writer na ako ng watt

Ad. And that may nagsuggest sa akin na romance ang isunod ko. Haynako! Malay ko ba kung anong meron sa romance romance na yan!

"huh?! Para san?" sabat naman ni Zea.

"abaaa! Nakikinig pala tong isang to!" sagot ni Medy.

"oo naman yes. Di naman ako bingi no!" sabi ni zea. Well. Heto na.

Kwinento ko sa kanila yung BUONG pangyayari.

"O, anong plano mo ngayon?" tanong ni Zea. Alam kasi nun na hindi ako magaling magsulat tungkol sa love love na yan.

"wala. Magbabasa ng pocketbooks! Manonood ng Titanic. Hindi ko alaaaaaam!" sigaw kong sabi. Pano ba naman kasi. Sinong hindi matataranta dito?

"pwede ka namang umatras di ba?" sabi ni Medy sa akin.

"hindi no! Hindi ako aatras! As in HELL NO!" sabi ko sa kanya. Ngayon pa na feel ko na ang pagiging writer ko. Ito ang passion ko. Nothing can stop me from publishing a book!

"ehh anog gagawin mo? Hindi mo nga alam magsulat ng romance novels. Ni wala kang hilig magbasa ng mga yun." sabat naman ng MALDITANG ZEA na to! Hahaha!

"tiwala lang guys. Makakapagsulat yan ngs story. Here's the plan" sabi ni Joyce. Nagkumpol kumpol kami. Gaya ng mga nasa TV lang na cartoon kapag may balak na gawin.

"pano kung gawin mong inspirasyon ang crush mo? Or gumamit ka ng isang tao na pwede kang turuan about love or romance." suggestion ni Joyce.

Maaygaad! Bat di ko agad naisip yun? And to think na rank one ako for three years?!

"oo nga naman." sang ayon naman s akin ni Medy.

"Good luck na lang sa inyo. Kilala naman natin yang si Lyca ehh. Mahirap turuan. Hindi lumalapit sa lalake! Pano yan matututo ng romance?!" sabat naman ni Zea.

"tehh. Di ko alam kung kaibigan ba talaga kita o kaaway? Haha! Yung totoo tehh? Ayaw mong makapagboyfriend na ako? Me, myself and i? Na pinakamaganda sa ating apat?!" sabat ko. Wahahah! Sigee paa! Singhot pa ng BAYGON mamayang gabi!

"aayyy! Dyan ako talagang di agree." sabat naman ni Medy.

Hahaha! Di ko alam kung kaibigan ko ba talaga tong mga to o hindi.

"Lyca! May bagong classmate pala ang special class." dagdag ni Medy.

"ha? Sino? Could it be me?" sabi ko naman sa kanila.

"hahaha! Asa ka!" sabat naman ni Joyce.

Totoo na to. Di ko nga sila kaibigan. Haha! Mas malala pa sila sa katol na nasinghot ko last week.

" hindi eh. Lalake." sabi ni Zea.

"ows? Gwapo ba?"

" who cares if he's good looking or not. You should come with me." biglang sabi sa likuran ko. Out of nowhere!

Kilala ko yung boses na yun eh... Boses ng gwapo. Este, ni Kenzo. Napatingin ako sa kanya at hinila niya ako.

"saglit. Sasama ako ng maayos sayo. You dont need to drag me." sabi ko sabay tayo sa stone chair at dinampot yung bag.

Nauna siyang maglakad papalayo.

Tinignan ko sila para magpaalam sana. Pero nagbubulungbulugan sila. Aynako! Eto nanaman sila eh. Ang lakas ng trip.

Nagthumbs up pa tong lokong si Joyce.

Hinabol ko si Kenzo. I feel bad for leaving him. Last week. Nakakaguilty eh.

Sinundan ko siya. Kahit saan pa yan. Ni hindi ko nga alam kung saan pupunta tong mokong na to. I just trust him. And he better not break it.

AWWKWAAARDD! Di pa nga ako nagsosorry sa kanya eh.

Sa wakas! After 9393604970 years, nakarating din kami sa wakas. Huminto na siya eh.

"anong gagawin natin dito?" tanong ko sa kanya, nasa may gym kasi kami nun. At dahil nga uwian na, wala ng tao. Walang practice ang basketball players kasi walang laro.

"take your clothes off." ang cool niyang sabi sa akin.

"HUH?! ANONG IBIG MONG SABIHIN." nagtatakang tanong ko. I can feel my cheeks go red.

After ko siyang pagkatiwalaan.

"i said, take your clothes off. Hubarin mo yang damit mo." ang cool parin niyang sabi kahit nakatingin siya sa bag niya. Naghahalungkat.

"after kitang pagkatiwalaan, gaganituhin mo lang ako?!" sigaw ko sa kanya.

"what the F are you talking about? Alisin mo yang blouse mo at isuot mo to" sabi niya sabay abot sa akin ng isang jersey.

Ahh.. So maglalaro kami. And he stipped off his clothes.

(O.O) wahahaha! Nagulat ako. Kahit na nakatalikod siya, i can see his biceps! Hahaha!

Feeling ko namumula ako.

"o bat di kapa nagbibihis?" sabi niya sabay lingon sa akin. (=_=)

"ayan na nga o." sabi ko sbay hawak sa top most part ng blouse ko.

"tumalikod ka kasi!!" sigaw ko sa kanya.

Sinuot ko yung jersey niya. DETIQUEZ 21 siya.

So he likes number 21. Baka monthsary nila ng girlfriend niya.

Somehow medyo nalungkot ako sa naisip ko.

I can smell his scent.

After kong magbihis.

"tapos?" tanong ko sa kanya.

"di ba obvious? Maglalaro tayo ng basketball." sagot niya sabay pasa sa akin ng bola.

"para san naman?" tanong ko sabay dribble ng bola.

"sasama ako ng varsity. Regulas vs. Special Class sa intams." sabi niya.

Oh god! Oo nga. Malapit na pala ang intrams. Meaning, malapit na ang birthday ng lovedubs kong si Jared.

"tuturuan mo akong maglaro ng basketball. At kapag nakapasa ako, ill grant one of your wishes." sabi niya sabay alis ng eyeglass nya at ngiti sa akin.

(O.O) nakakagulat na nakakalusaw tingin niya.

"kahit ano?"

"kahit ano."

"kahit tigilan na ako?" tabong ko. Biglang nawala yung ngiti niya sa labi niya and he said....

"oo. Kahit ilakad pa kita kay Jared." sabat niya.

Feeling ko, masakit yun. WHAT HAPPENIN TO MEEE?!?!

To be continued.

Teaching Mr. AnnoyingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon