vijf jaar later
Ik zat aan een tafel in het restaurant bij het raam. Vandaag was het zondag en dan zijn we niet open, dus er zijn geen mensen in het restaurant. Ik zie Jody eraan komen en ze wijst naar achter. Ze wijst weer naar de grijze jager wat ze altijd doet als ze eraan komt. 'Hé, Robin! Hoe gaat die?' roept Jody als ze binnen is. 'Slecht zo als altijd. Ik haat zondagen!' zeg ik tegen haar. 'Weet ik. Zag je die grijze jager Gilan weer jagen of wat die ook aan het doen is, misschien moet je een keer naar hem toe gaan om aan hem te vragen of hij je moeder wil over halen of je bij hem in de leer mag' zegt Jody. 'Dat heb ik al heel vaak gedaan, dat weet je. En elke keer dat we dat vroegen, werd hij of mam boos. Dus waarom zou het vandaag anders zijn?' zeg ik een beetje geïrriteerd tegen haar. 'Weet ik niet?!' roept Jody ook geïrriteerd terug tegen mij. 'Ik kan er niks aan doen dat je chagrijnig bent omdat je niet meer mag jagen. Ik wil je alleen maar helpen!' 'Ja, sorry hoor ik word hier zo langzamerhand gek!' roep ik tegen haar. 'Oké, sorry we praten wel over iets anders. Hoe gaat het met Brutus en je moeder?' Vraagt ze dus aan mij. 'Het gaat wel goed met ze' zeg ik tegen haar. 'Ze houden nog steeds van elkaar'. Dat was waar. Nadat mijn vader was overleden, kwam Brutus steeds vaker bij ons op bezoek. Na een tijdje vond ik dat ze samen vreemd tegen mij deden en dat Brutus steeds vaker op bezoek kwam. Ik wist toen nog niet waarom. Maar eindelijk op een ochtend, toen Brutus er ook was, zei mijn moeder en Brutus dat ze van elkaar hielden. Ik schrok wel. Het was toen nog geen twee jaar geleden dat mijn vader was overleden en nu al heeft mijn moeder iemand anders, maar het was eigenlijk ook weer fijn. Er was eindelijk weer een vader figuur in huis. Nou kon ik ook dingen vertellen aan hem die ik aan mijn moeder niet wilde vertellen. Want dat deed ik ook bij mijn vader, als ik mijn moeder niet iets wilde vertellen.
'Hé, koek koek! Brutus is er' zegt Jody tegen mij ik schrik uit mijn gedachten. 'Hé, Brutus hoe gaat die?' vraagt Jody tegen hem. 'Goed, met jou?' vraagt hij tegen haar. 'Ook goed' zegt zij. 'Heb je weer nieuwe wapens gemaakt?' vraagt ze aan hem. Hij kijkt haar boos aan. 'Nieuwe wapens?! Welke wapens? Waar heeft ze het over Brutus?!' roep ik verbaast en ook boos tegen hem, omdat hij mij niks over wapens heeft verteld en Jody wel. 'Niks, er zijn geen wapens!' zegt hij verschrikt tegen mij. 'Jody maakte maar een grapje, er zijn helemaal geen wapens hier. Ze zij het alleen, omdat ik nog wel vaak vertel dat ik weer nieuwe wapens wilde maken en dat weet jij ook dat ik dat zeg' zegt hij tegen mij. 'Oké' zeg ik alleen maar en dat lijkt hem te kalmeren. Maar toch geloof ik hem niet denk ik als hij en Jody over iets anders gaan praten.
