Ask and I'll Obey

Ask and I'll Obey Tłumaczenie

  Ten tekst nie jest mojego autorstwa, ja miałam przyjemność jedynie go tłumaczyć.
Spodobał mi się bardzo dlatego postanowiłam zrobić z niego moje pierwsze opublikowane tłumaczenie.
Mam nadzieje że się wam spodoba.
Enjoy xx

                                                                                        *

Poproś, a zrobię co zechcesz.

Louis uwielbia życie w trasie, ale zdarzają się chwili, kiedy naprawdę cholernie go nienawidzi. Zamknięte pokoje hotelowe. Mieszkanie na walizkach, które zdecydowanie zbyt często zmieniają się po prostu w kupę brudnych ciuchów. Louis nie znosi zamkniętych przestrzeni. Tak naprawdę nigdy nie ma okazji cieszyć się byciem na zewnątrz, oddychaniem świeżym powietrzem. Jedynie spacery na jakie wychodzi to te z busa na koncert, spotkana fanami, potem znowu z powrotem do busa, gdzieś w trakcie, dla urozmaicenia zdarza się kilka wywiadów.

Niezręczne sytuacje są nieodłączną częścią takiego stylu życia. Brak prywatności, której młodzi mężczyźni w ich wieku potrzebują z... osobistych powodów bywa klątwą. To ile wie o chłopakach i ich potrzebach jest niepokojące, mógłby nawet napisać o tym książkę. Właściwie całą serię, z której pewnie zrobiliby gówniany film.

Nawet o drugiej w nocy w busie nie jest całkiem cicho, a Louis żałuje, że nie naładował telefonu i nie może nałożyć słuchawek żeby zagłuszyć wszystkiego muzyką. Na pryczy naprzeciw niego, Zayn oddycha nieznośnie głośno, przez usta, jak zawsze, kiedy jest wykończony, czyli w sumie codziennie. Niall nadal nie śpi. Nie potrafiąc zrelaksować się po koncercie brzdąka na gitarze gdzieś z tyłu ich prowizorycznego salonu. Nikomu to nie przeszkadza, Liam śpi jak kamień, o czym może świadczyć jego chrapanie.

Szum silnika, zawsze obecny w tle łączy się z kakofonią i Louis mógłby to wszystko łatwo znieść, ale...
Tuż nad nim, Harry wierci się bez przerwy i to nie w ten sam sposób jak wtedy, kiedy śpi. Bardziej... przemyślanie, Louis próbuje nie jęknąć, kiedy dociera do niego co chłopak robi. Nadstawia uszu, nie do końca pewny dlaczego na pryczy Harry'ego zrobiło się nienaturalnie cicho. Tak jakby słuchał, czekał.

Louis słyszy jak chłopak bierze drżący oddech i... O kurwa, dotyka się. To oczywiste. Cóż, przynajmniej dla Louisa. Harry nigdy nie był dobry w kryciu się z tymi rzeczami, a fakt, że Louis to wie i potrafi powiedzieć jak Harry brzmi, kiedy wali konia, jest dowodem na to, że spędził zbyt wiele czasu na pryczy tuż pod nim.

Kiepska podróbka łóżka skrzypi w proteście, a Harry zastyga w bezruchu, nasłuchując, czekając na znak, że ktoś go usłyszał. Louis opanowuje swój oddech, nie mając pojęcia czemu chce, żeby Harry kontynuował. Powinien walnąć w deski nad sobą, powiedzieć młodszemu, żeby szedł do łazienki, gdzie będzie miał odrobinę pozorów prywatności. Gdzie Louis nie będzie musiał go słuchać.

Ale nie robi tego. Zamiast tego zastyga w bezruchu.
Tuż nad nim oddech Harry'ego jest chrapliwy, ciche skomlenie opuszcza jego gardło zanim gwałtownie je powstrzymuje i znów jest kompletnie cicho. Louis może przysiąc, ze słyszy bicie swojego serca. Głośnie uderzenia wypełniające ciszę. Mija trzydzieści sekund. Pięćdziesiąt. Wtedy Harry porusza się ponownie, dźwięk ocierania się skóry o skórę pali uszy Louisa. Na początku jest uważny, ogranicza dźwięki do minimum, ale z czasem staj się coraz bardziej niedbały.

Louis słyszy szelest pościeli, bez wątpienia to biodra Harry'ego napotykające jego dłoń. Widzi ten obraz za każdym razem, kiedy zamyka oczy. Sposób, w który loki Harry'ego przyklejają się do jego spoconego czoła. Jego rozszerzające się źrenice, powieki coraz bardziej trzepoczące w wyniku doznawanej rozkoszy. Białe zęby, wtapiające się w jego jasnoczerwoną dolną wargę...
Teraz sapie, bliski krawędzi o czym Louis oczywiście wie znając jego rytm niemal jak swój własny. Jego dłoń niemal boli z pragnienia dołączenia do zabawy, jest piekielnie twardy. I właśnie dlatego nienawidzi życia w trasie. To właśnie to. Bliskość prowadząca do takich momentów. Sprawiająca, że pragnie rzeczy, których nie powinien...