Yetimhanede kalma kararı alan Sofia eşyalarını toplayarak yetimhaneye yerleşir. İlk başta orası ona yabancı gelse bile oraya alışmaya çalışır. Annesini ve babasını bir süreliğine de olsa aklından çıkarmak ister ancak bir türlü başaramaz. O sırada yetimhanenin temizlikçisi yanına gelir ve ona:
-Merhaba güzel kız adın ne bakalım senin ?
Diye sorar. Oda şöyle cevap verir.
-Merhaba benim adım Sofia peki siz kimsiniz ?diye sorar.
Temizlikçi:
- Ben buranın temizlikçisiyim. Tanıştığıma sevindim. Artık burada kalacaksın.Benim şimdi gitmem gerek ama sonra tekrar gelicem.
-Peki.
Bi süre sonra yetimhanede kalan kızlar gelir. Herkes Sofia nın yanına gelerek onunla tanışmaya çalışır. Herkesle tanışan Sofia' nın tanışmadığı iki kişi vardır. Bunlardan birisi yetimhanenin kibirli ve egolu tavırlarıyla tanınan Alberta' dır. Yetimhaneye bebekken getirilen Alberta oranın sahibi gibi davranır.
Diğeri ise yetimhanenin saf kızı Bella'dır. Bella bebekken un çuvallarının arasında bulunup yetimhaneye getirilmiştir. Annesi ve babasını hiç görmemiştir. O yüzden aile sevgisi hiç tatmamıştır. Ama Sofia ailesini kaybettiğinde 10 yaşında dır. Ve herşeyin farkındadır. Diğer kızlar gibi. Küçük yaşlarda hayatın gerçekleriyle yüzleşen bu kızlar yetimhaneye alışmış ve aile olmuşlardır. Bu aileye yeni biri eklenmiştir oda Sofia' dır.
Yemek zamanı gelir ve bütün kızlar yemekhane ye inerler. Sofia' yı da yanlarına alıp aşağıya inerler. Bu sırada yetimhanenin öğretmeni gelir ve Sofia ile tanışır.
Öğretmen:
Merhaba sanırım sen Sofia olmalısının ?
Sofia tebessüm ederek:
Evet benim sizde buranın öğretmen i olmalısınız değil mi ?
Öğretmen:
Evet Sofia kızlarla tanıştınız mı ? Bakalım diye sorar.
Sofia:
Evet çok iyiler.
–Peki o zaman şimdi yemek vakti aşağı inin bakalım der ve herkes iner.
Yemek yedikten sonra kitap okumaya başlayan Sofia bi anda annesini hatırlar ve ağlamaya başlar bu sırada kızlar yanına gelip onu dışarı çıkarırlar. Biraz hava aldıktan sonra uyku vakti gelir ve herkes uykuya dalar...