The war ~Compleet~

Hoofdstuk 3

-3-

Sasha p.o.v

'W-waar gaat Peter naar toe?' Vraag ik in de auto. 'Een kamp.' Zegt Jayden kortaf. 'Wat moet hij daar doen?' Vraag ik bezorgd. 'Werken.' 'Werken?' Vraag ik geschrokken. 'Hij is al over de zeventig!' 'Werken ja, ben je nou klaar met je kruisverhoor?'

Woede overspoeld me.

'Néé ik ben niet klaar met me "kruisverhoor." Ik ga hier met jou mee, met de hoop dat dit alles ophoud!' Jayden trapt voor op zijn rem waardoor ik voor over schiet. 'Kop houden tot we thuis zijn!' Roept hij kwaad. Ik schrik van zijn reactie maar geef niet op. 'Waarom wil je nou zo graag een oorlog, het slaat nergens op!' Zeg ik, nog steeds boos. 'Jij weet niet hoe het is, als mensen je huis verwoesten, het bos waar ik heel me leven heb gewoond hebben ze zonder pardon om gekapt!' Schreeuwt hij naar me. Ik krimp ineen bij zijn toon. Hij zucht diep, het is helemaal stil. Jayden start de auto weer en rijd verder.

Het lijkt me verstandig om nu niks meer te zeggen...

Jayden p.o.v

Gefeliciteerd Jayden, geniaal gewoon! Je mate is nu bang voor je. Nou, ik denk dat ze dat al was. Ik kijk haar snel aan. Er loopt een traan over haar wang die kapot valt op haar broek.

Of ik van plan ben deze oorlog te stoppen? Nee.

Maar als ik wil dat ze me ieder geval nog wel aankijkt is door die ene vent niet naar dat kamp, maar in ons huis te laten slapen en eten. Ik haal diep adem en zeg. 'Ik kan wel regelen dat Peter bij ons kan komen wonen.' Ze kijkt me blij aan, er verschijnt een glimlach op haar gezicht. 'Graag!' Zeg ze, weer blij. Ik glimlach en pak me telefoon onder het rijden. Ik toets het nummer van Chris in, mijn beste vriend en de man die zal zorgen dat Peter naar het kamp zal. Ik zet mijn telefoon ga op de luidspreker. 'Hey Jayden.' Zegt Chris. 'Hoi Chris, ik zit hier me Sasha in de auto en die wilt dat Peter bij mij thuis komt wonen.' Het is even stil aan de andere kant. 'Die ouwe, die priester?'

Sasha p.o.v

'Hij heet Peter!' Zeg ik boos. 'Is dat die chick?' Zegt de jongen, die volgens Jayden Chris heet. 'Die chick heeft een naam!' Zeg ik fel. 'Pittige tante!' Lacht Chris. Ik rol met me ogen. Jayden kijkt me waarschuwend aan. 'Maar kan je die ouw... Ehm Peter nog brengen?' Zegt Jayden. Chris is stil. Een naar gevoel bekruipt me. 'Ik denk dat dat niet gaat...' Zegt Chris langzaam. 'Wat is er dan?' Vraag ik bezorgd. 'Sas, hou je erbuiten!' Zegt Jayden.

Ik ben stil, ik wil niet nog een keer ruzie met hem.

'Waarom gaat dat niet dan?' Vraag ik, nogal ongeduldig. 'Die priester wilden niet meewerken, toen heeft Sam hem bij zijn nek in de auto geslingerd. Hij is op zijn hoofd terecht gekomen...'

Jayden p.o.v

'Wát!' Roept Sasha door de auto. 'Heb ik jou die opdracht gegeven dan, om hem in die auto te knallen!' Roep ik kwaad. Ik trap weer op me rem. 'Sam heeft het gedaan, je moet mij niet aankijken!' Zegt Chris beledigd. Sasha begint te huilen. 'Ik spreek jou nog daarover, gaat het goed met hem, is hij dood? Wat?!' Roep ik kwaad. 'Chill, hij leeft nog, hij heeft een gat in zijn hoofd!' 'Waar is hij nu dan?!' Roept Sasha kwaad. 'Haal die meid uit het gesprek, ik word gestrest van haar!' 'Weet waar ik gestrest van word? Mensen die mijn vrienden en familie vermoorden!' Roept ze kwaad. Ik zucht. 'Chris, ik bel jou zo terug!' Zeg ik, zo kalm mogelijk en hang op.

Sasha p.o.v

'Waarom hang je nou op, je gaat maar zorgen dat Peter hier goed uitkomt!' Roep ik kwaad. 'Hou een beetje toontje wil je!' Zegt hij boos. 'Lekkere mate ben jij, ik dacht altijd dat een mate zo speciaal voor een weerwolf was!' Zeg ik boos.

Jayden gromt, start de auto en rijd verder.