♥ Ikaw ang mundo ko ♥

chapter 30

☺☺ Ikaw ang mundo ko ☺☺
---------- Chapter 30 --------------
*almost the end.

Yuki P.O.V

*11pm na ng gabi ng lumabas ang doctor sa ICU dali-dali ko namin syang pinuntahan at tinanong ko Ok lang ba si bench. kabado kami sa mga sasabihin nya because he look exhausted.

"Doc, Kumusta po ang kaibigan namin ?- tanong ni yuz

"oh, so kayo ba ang kaibigan ng pasyente? nasaan ba ang magulang ng pasyente ? - tanong ng doctor

"opo kami po, nasa america po ang kanyang magulang nagiisa lang po sya dito sa pinas. - sabi ko sa doctor

"ok if thats the case , ok na ang pasyente will he was a fighter we almost lost him nagFlat line kasi sya pero sa Awa ng Panginoon he is alive but suffer alot of injure.

*pagkarinig ko sa sabi ng doctor ay nawala ang kaba ko thankyou Lord di ko pa kaya mawala si bench.

"i have to go. may iba pa akong pasyente - pagpapaalam ng doctor

"sige po doc, maraming salamat po - sagot namin

*it was a rough night for all of us. pero ok lang atleast ok na si bench at nilipat na sya sa isang kwarto.

"sis alis muna kami ha. balik lang kami bukas - pagpapaalam ni cherion

"sige sis - sagot ko naman

*after that umalis na sila . and i was left alone together with Bench. pinagmamasdan ko si bench at halos pigain ang puso ko dali sa mga nangyare kay bench. dahil lang sa isang GAG* babae. wala akong pweding ibang sisihin dahil yun hype na babae lang naman talagang yun ang pulot dulo nito lahat. at bigla kong naalala sina mama at papa di pa nila alam ang nangyare kay bench. kaya kinuha ko ang cellphone ko.. at nag text kay papa

"pa, :( nasa hospital si bench :( "- text ko kay papa

di nagreply si papa alam kong tulog na yun. 12am na at ilang saglit pa ay diko namalayan nakaiglip nako sa sobrang pagod.
------------------------------------------------------------------------------------

Bench P.O.V

*nagising ako mga bandang 2am at nasa isang kwarto nako sa hospital. medyo kumikirut ang mga sugat ko. at pagtingin ko nakita ko si yuki natutulog. gusto ko sana syang kausapin pero halos di ko mabuka ang bibig ko dahil sa neckbrace na nakakabit sakin. at halos di ko magalaw ang mga kamay ko. naalala ko ang mga nangyare sakin at laking pasalamat ko at nabuhay pako.
after reminiscing all. di ko na malayan ang oras at nagumaga na at di parin ako nakakatulog minamasdan ko si yuki .
ang swerte ko talaga kay yuki lagi talaga syang andyan. ilang saglit pa ay medyo nagising sya at sabay tingin sakin habang nakatingin ako sa ganya at bigla syang nagulat,

"B-B-Bench!! bench! gising ka na -tuwang tuwa nyang sabi

*ngumiti lang ako dahil di ko pa masyado dama ang bibig ko .
at bigla nya akong niyakap sabay sabi

"HUWAG mo nang uulitin yun ah. pinagalala mo ko ng sobra :( ayaw ko mawala ang taong mahal ko :(

* sa mga salita nabitawan ni yuki ay tila waring bumaon sa puso ko gusto ko man magsalita pero di ko pa talaga ma igalaw ang mga labi ko. gusto kong sumagot na mahal na mahal ko rin sya.

maya't -maya ay pumasok ang doctor.....

"hello, morning magccheck lang ako sa pasyente. - sabi ng doctor

"hi doc, sige po -sagot ni yuki

"buti at gising kana iho, you are really a fighter. did you know na nawala ka saglit ? nag flat line ka. - bati ng doctor

sabay check up sakin.

"ah miss? -sabi ng doctor sabay tingin kay yuki

"yuki po doc.- sagot ni yuki

"ok miss yuki ang pasyente ay di pa makakapagsalita dahil sa itinurok namin anistisya during the operation. and he will suffer from a headache so wag ka mag-alala if sasakit ulo nya all you have to do is give him a glass of water.

"ok po doc, thankyou very much. -sagot ni yuki.

"ok alis muna ako. -pagpapaalam ng doctor

"sige po doc, - sagot naman ni yuki

*at biglang tumungog cellphone nya tawag ata yun at lumabas sya. para kausapin ang tumatawag.

Sino kaya ang tumawag sa kanya ?

--------------------------------------------------------------------------------