10. Get it Right

149 5 0
                                    

Het is vreselijk om in deze positie te staan. Ik wil eigenlijk niemand kwetsen, niemand pijn doen. Maar de waarheid is dat ik dat al mijn hele leven doe. Het ergste is dat ik mijn moeder vreselijke pijn bezorg en bezorgd heb, jezus, wat is dat mens ongelukkig. Ik voel me schuldig voor wat ik heb gedaan. Ik voel me schuldig voor wat zij mij heeft aangedaan. Ik voel me schuldig voor wat Dad heeft gedaan. Ik voel me schuldig voor het feit dat zij niet meer in mijn leven is zoals ze ooit geweest is. Soms wil ik terug naar haar, haar omhelzen. Het was een goede keuze om mijn jeugd bij Candy door te brengen, ik heb er geen spijt van. An de ene kant heb ik er spijt van dat ik mijn moeder niet meer zie, en aan de andere kant heb ik er spijt van dat ik haar wel nog zie.

In een jaar is mijn leven zo erg veranderd. Ik heb nu mijn eigen carrière, eigen appartement en een eigen vriend. Een jaar geleden maakte ik me zorgen over of Josh me wel of niet leuk vond, nu maak ik me zorgen over of Harry mij wel of niet leuk vond. Ik weet niet waarom, maar ik heb het wel te doen met Harry. Hij kan zijn gevoelens ook niet bedwingen. En het blijft  Harry, lieve Harry.

De wekker was tien minuten geleden al gegaan, ik lag nog steeds in bed. Ik draaide me om en zag dat Josh naast me lag. Ik wurmde me naar hem toe en rolde over hem heen zodat we elkaar aankeken. Hij opende zachtjes zijn ogen en keek me chagerijnig aan.

'Louise, godverdomme het is acht uur,' mompelde hij terwijl hij over me heen naar de klok keek.

'Tijd om op te staan!' Ik rolde hem op zijn rug, ging op hem liggen en kuste hem zachtjes. Josh is niet zo'n ochtendmens en ik ook niet, maar samen lukt het ons altijd wel om op te staan.

'Gingen we vanavond niet met Candace en haar vriend uiteten, love?' Hij duwde me weg en stond redelijk snel op. Daarna tilde hij me uit bed. Ik gaf een klein gilletje en knikte toestemmend.

'Josh zet me neer!' Hij tilde me naar de keuken en zette me op een barkruk.

'Blijf zitten terwijl ik een eitje voor je bak.'

'Josh, nee, ik moet straks naar een shoot. Er staat nog een salade in de koelkast, please.'

'Oh, right, sorry. Ik kan er echt niet aan wennen dat je niks meer eet,' zei hij bezorgd terwijl hij me de salade aangaf. Josh snapt het ook niet, ik kan niet te veel eten. Natuurlijk blijf ik op mijn gezondheid letten. Ik ben niet gestoord of zo. Ik mompelde een beetje en hij keek boos.

Toen ik mijn salade ophad kleedde ik me snel aan. Dit bestond uit een simpele high-waisted jeans en een t- shirt met "eating isn't very chanel" erop, puur als protest voor Josh. Ik haalde mijn handen door mijn donker bruine haar. Ik gaf er niet zo veel om, om eerlijk te zijn.

Toen ik de deur net wilde uitlopen op mijn adidassen, sprong Josh voor me.

'Eating isn't very chanel, how funny.'

'Het is maar een grapje, Josh.'

'I know right, maar ik wilde je wat vertellen.. Het zit namelijk zo, ik ga er een jaartje tussenuit voor mijn studie. Ik ga naar verschillende landen in Afrika, om te helpen met scholen en gezondheid, je weet. En ik kom ondertussen ook niet meer thuis. Ik begrijp dat je niet mee kan komen, dus ik dacht...'

'Wat leuk! Wanneer ga je?!'

'Uh, morgen...'

'Dit had je eerder moeten zeggen! En nu moet ik werken, ik ben pas na middernacht terug!'

'Lou, ik wilde eigenlijk zeggen dat ik denk dat het beter was dat we onze relatie op pauze zetten, nu ik toch wegga maakt het niet uit toch? Misschien is het beter voor ons beiden als we rustig aan doen en gewoon, nou ja, vrienden zijn..'

'Are you breaking up with me?'

'Louise, nee, dat is het niet. Alleen als we elkaar een jaar niet gaan zien, kunnen we elkaar beter wat vrijheid geven. Ik heb hier weken lang over nagedacht, want ik laat je nu eigenlijk alleen , basically I do. En dat spijt me, maar ik voel me er gewoon niet goed bij zo. En ik houd nog steeds van je, ik ben nog steeds verliefd op je. Maar het is misschien beter als we voor een jaartje, nou ja, vrij zijn. If that makes any sense..'

'It doesn't, but that's ok.' Ik omhelsde hem terwijl ik brak van binnen. Dit had ik zo niet aan zien komen.

'Josh, veel plezier.' Ik kuste hem op zijn wang en rende toen de deur uit. Ik sprong een taxi in, maar ik voelde me zo waardeloos. Ik kan al die dingen die hij zei, niet geloven.

Ik kan al die dingen die hij zei, niet geloven. Hij is al uit mijn bed, nu nog uit mijn hoofd. Hij heeft mijn hart en maakt mijn hoofd kapot, jezus.

Get out my head, get out my bed

I don’t believe those, the words that you said

Pocket of lies, crystal blue eyes

Hit the ground hard when I’m dropped from the skies

You’re coming up when I’m going down

Never in sync so we just sink and drown

Press restart and reboot my heart

But I’m not a robot so I fell apart

Wings are made to fly [DUTCH LITTLE MIX & 1D FANFIC]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu