รูมเมท 04

286 9 0
                                    


หลังจากผมออกไปข้างนอกเสียนาน ผมจึงกลับมาที่ห้อง เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็ต้องพบกับความว่างเปล่า และตอนนี้ผมก็ได้ยินเสียงแปลกๆ

ต็อก! ต็อก! ต็อก!

เสียงอะไรฟร้ะ ผมจะทำอย่างไรดี ควรเดินเข้าไปดูหรือเดินออกนอกห้องไปหาคนมาดูแทนผมดี...


เอาวะ ! เป็นไงเป็นกัน!


ผมฮึบทำใจดีสู้เสือก่อนจะเดินตามเสียงไป เสียงนั้นเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนกระทั่งผมพบว่าต้นตอของเสียงประหลาดนั้นมาจากห้องครัว ผมค่อยๆโผล่หน้าเข้าไปมอง และแล้วผมก็พบกับ

"อ้าวอีพี่เธน ไปยืนทำไรตรงนั้น"พบกับไอเป็ดน้อยนั้นแหละครับ 

"ได้ยินเสียงแปลกๆป้ะ"ผมถาม ด้วยสีหน้ากล้าๆกลัวๆ

"เสียงไรวะพี่"

"ก็เสียง ต็อก! ต็อก! ต็อก! อะ "ผมชักแปลกใจ ทำไมไอเจ้าเด็กนี้ต้องทำหน้าแปลกใจปนขำด้วย 

"เสียงผมหั่นหัวหอม...แบบนี้ป้ะ"น้องมันพูดก่อนจะเริ่มหั่นหัวหอมอีกรอบ


ต็อก! ต็อก! ต็อก!


เงิบ...เชี่ย! นี้กูกลัวเสียงน้องมันหั่นหัวหอมหรอวะ  ผมคิดในใจ หมดกันความมาดแมนของพี่เธน  และคิดในใจอีกรอบ


"เออ!..เสียงหั่นหอมหรอ ดังเชียว กวนห้องข้างๆเขาป่าว เกรงใจเขาบ้างดิ"ผมพูดแถกลบเกลื่อน เนียนมากถูกม้ะ? ( อ่อ..หรอ?  - - ) 

"5555555555555555555555555 ว้ายๆ พี่เธนกลัวผี 555555555555 พี่พลาดแล้ว ว้ายๆๆ"น้องมันระเบิดหัวเราะออกมา ก่อนจะล้อผม

"ไม่ได้กลัวเว้ย เขาเรียกระวังตัวไว้ก่อน"ผมแถอีกรอบ





"หรอ555555555555555555555555555555555"

รูมเมทที่รักWo Geschichten leben. Entdecke jetzt