รูมเมท 05

301 8 1
                                    

หลังจากทานหน้าน้อง เอ้ย ทานอาหารเสร็จแล้ว ผมก็เดินออกมาจากห้องครัวเพื่อที่จะไปอาบน้ำ แต่สายตาเจ้ากรรมดันเหลือบไปเห็นรุ่นน้องตัวเล็กกำลังเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพหัวเปียก และดูจากสีหน้าแล้ว ถ้าเข้าห้องไปตอนนี้ ต้องหลับทั้งๆที่ผมเปียนแน่ๆ ผมก็เลย...

"นี้ เป็ดน้อย ให้ฉันเช็ดผมให้มั้ย"ผมก็เลยเสนอตัวออกไป

"ไม่ต้อง!" คนน้องหันขวับ ก่อนจะตอบแล้วทำตาขวางใส่ อูย ดุเหลือเกิน ดุเหมือนแมวเลย

"มาหน่า ฉันเช็ดให้" ผมเดินไปหมายจะคว้าผ้าขนหนูในมือคนน้องมา

"ไม่!"เขากระชากกลับ

"เอามา"ผมกระชากกลับมา

"ไม่"

หวะ..เหวอ..

ตุ้บ!

"โอ้ยยยยยยย!!! ไอพี่บ้า มึงออกไปเดี๋ยวนี้!!"

------------------------------------------- รูมเมทที่รัก ----------------------------------------------

นั้นแหละครับ อย่างที่เห็นหลังจากผมทำน้องมันล้มแล้วผมดันล้มไปทับมันอีก จึงเป็นเหตุให้ผมต้องมานั่งฟังมันด่าผมอยู่ตรงโซฟากลางห้องนี้แหละครับ

"พี่บ้ารึเปล่า ผมอายุเท่าไรเข้าไปแล้ว จะมาทำเหมือนผมเป็นเด็กๆได้ไง แล้วคิดว่าตัวเองผอมมากเลยรึไง ถึงได้มาทับคนอื่นแบบ.."ไม่ทันที่น้องมันจะพูดจบผมก็ชิงพูดแทรกขึ้นมา

"ก็มันเป็นอุบัติเหตุนิ ใครมันจะ.."ผมยังพูดไม่ทันจบเลย น้องมันก็แว้ดขึ้นมาอีก

"รู้แล้ว แต่ทีหลังไม่ต้อง เข้าใจมั้ย! แล้วห้องนี้หัดเก็บซะบ้างบอกให้รู้ไว้.."น้องมันเงียบก่อนจะพูดต่อ แบบย้ำคำ ชัดๆตรงประเด็น

"ผม"

"ไม่"

"ใช่"

"แม่"

"บ้าน!!"

รูมเมทที่รักTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon