De enige met wie ik nu een nacht wil doorbrengen is met jou. En dat de nacht voor eeuwig zou duren. Ik wil niet meer, ik kan niet meer. Ik mis je zo. De enige reden dat ik wil blijven leven, ben jij.
Je zei dat ik gelukkig moest worden. Dat kan pas als jij in mijn armen ligt te slapen. Je armen om mij heen en er een schattig kwijldraadje uit je mond hangt. En als je wakker wordt me aankijkt met je mooie ogen. En dan met je lieve stem "goeiemorgen liefie" tegen me zegt. Die stem zal ik nooit meer horen. Je warmte nooit meer voelen. Je ogen nooit meer zien. Je lippen nooit meer proeven. En je heerlijke geur nooit meer ruiken.
Ik heb weer een brief geopend. Ik kon het niet. Hij zat na het lezen vol met druppels, van mijn tranen. Tranen van verdriet, verdriet om jou.
Lieve Luke,
Ik weet dat je jezelf nog steeds in slaap huilt. Doe het kettinkje dat ik je gegeven heb alsjeblieft niet af. Dat is het enige dat ik vraag. Via dat kettinkje ben je verbonden met mijn ziel. Ik zweef, Ash. Ik vlieg, langs de wolken. Over de zee. Helaas, vlieg jij niet naast me. Zullen we proberen te vergeten wat er is gebeurd?
Ik wilde dat ik je gelukkig kon maken. Met mij was je niet gelukkig, Ash. Ik zag het aan je. Ik was depressief. Jij hield me overeind. Anders was ik al veel eerder weggevlogen.
Liefs Luke
Deze brief heeft me geraakt. Diep in mijn gebroken hart. Natuurlijk was ik gelukkig met je. Je was alles voor me. Je bent alles voor me.
Kun je alsjeblieft langs ons huis vliegen? Dan kan ik je zien? Je aanwezigheid voelen. Iedere dag steek ik een kaarsje aan en zeg ik iets. In de hoop dat je het hoort. Iedere dag weer, denk ik dat je gewoon binnen kunt komen lopen. Maar ik besef heel goed, dat dat nooit meer kan.
JE LEEST
✔My Little Ghost ~ Lashton✔
Fanfiction⚠️Smut warning⚠️ Stay Strong 2 Lees eerst deel 1 :) Ashton is er nog steeds kapot van dat Luke zelfmoord gepleegd heeft. Hij en zijn kinderen leven hun leven ,dag na dag in huilbuien. Ashton is ervan overtuigd dat Luke dichtbij is. Opeebs zien zijn...
