Եկավ այդ բաղձալի օրը:Պիտի գնամ հայրենիքս պաշտպանեմ,գնամ բանակ: Բոլորը եկել էին ինձ հրաժեշտ տալու: -Մամ,մամ մի լացիր խնդրում եմ այ կտեսնես շուտ կվերադառնամ մամ ջան -Տղես միայն զգույշ Գրկեցի Ադրիանայիս ու գնացի
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Բանակում լավ էր :Ունեի ընկերներ շատ լավն էին:Նամակներ էի գրում մամայիս,Ադրիանայիս::Արդեն մի տարի է ինչ ծառայում եմ:Երկու ամիս է նորություն չունեմ Ադրիանայից:Նամակներիս չի պատասխանում,չի գրում :Անհանգստանում եմ:Ինչա պատահել :Մայրիկիս գրում եմ,անհամբեր ինձա սպասում: Ադրիանա ուրես կորել :Երկու ամսից վերադառնում եմ:Այդ երկու ամիսը շուտ անցան:Վերադարձա տուն,մայրս շատ ուրախացավ:Զանգեցի Ադրիանային չպատասխանեց,անհասնելի էր:Դուրս եկա զբոսնելու նյարդայնացած էի:Եվ տեսա Ադրիանային մեկ ուրիշի հետ: Ապշած էի :Չեր կարող պատահել սա իմ քնքուշ Ադրիանան չէ նա ինձ խոստացել էր որ չի լքի որ կմնա հավերժ իմ հետ ու կսիրի :Ես ինձ լքված էի զգում:
