We meet second time and I'm all yours!

5.5K 307 20
                                    

ခပ္တူးတူး ေညွာ္မီးခုိးနံ႕နဲ႕ စည္းခ်က္မွန္ေနေသာ မုိးစက္သံတို႕က သူ႕ကို လႈပ္ႏိုးလိုက္သည္။ သူ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ အိပ္ယာမွ ထထိုင္လုိက္မိသည္။ ခပ္ေပါေပါ တိုက္လိုင္းခန္းတို႕ ထံုးစံအတိုင္း ကေလးတို႕ ဆူဆူညံညံ ဥဒဟိုေျပးလႊားေနသံတို႕က နားထဲတုိး၀င္လာျပန္သည္။ ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ ဆဲဆိုလိုက္ေသာ အရက္သံခပ္ေလးေလးအဆံုးမွာေတာ့ သူ အိပ္ယာထဲဆက္မေနခ်င္ေတာ့တာေၾကာင့္ ကုန္းရုန္းထလုိက္မိသည္။  သြားတိုက္တံ ကို ပါးေစာင္ထဲငံုရင္း ေန႕လည္စာစားခ်ိန္ေရာက္ေနပီမို႕ သူ႕ေရခဲေသတၱာတစ္ပတ္ႏြမ္းထဲ ေခါင္းထုိးၾကည္႕မိေတာ့ စားေလာက္စရာဘာမွ မရွိ။ 

ေစ်းေလးဘာေလးသြားအံုးမွပါ.... ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေပါ့။ ေရေႏြးအိုးကိုမီးဖုိေပၚတင္တည္ထားခဲ့ပီး၊ ျမန္ျမန္မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္လိုက္သည္။ ၀မ္းက တျဖည္းျဖည္းဟာလာတာမို႕ ျမန္ျမန္ပင္ေခါက္ဆြဲထုတ္ကို ေဖာက္ရင္း အုိးထဲထည္႕မိေတာ့ ...... သူ႕ေခါင္းထဲ ၀င္လာတာက ညတုန္းက ဗိုက္ဆာေနေသာ၊ ၀မ္းနည္းေနေသာ၊ ခ်မ္းတုန္ေနေသာ ေကာင္ေလး........... Donghae တဲ့လား။

ေခါက္ဆြဲအိုးထဲ တူတစ္စံုနဲ႕ ေမႊေနေသာ သူ႕ေခါင္းထဲ ရုတ္တရက္ ထုိေကာင္ေလး ပံုရိပ္ေတြက ျပည္႕လႊမ္းသြားသည္။ ထိုေကာင္ေလး ႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူစိတ္တုိင္းက် အပိုင္းသိမ္းပိုက္ခန္းအေရာက္မွာေတာ့ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြက ေကြးညြတ္ရံုတင္မက အသံပါထြက္ရီမိေတာ့သည္။ 

"Shit"

ေမႊလက္စ ေခါက္ဆြဲေတြက စားလို႕ရတာထက္ အဆမတန္ေပ်ာ့ေနပီျဖစ္ေၾကာင္း သူ႕ကို အိုးထဲက လွမ္းၾကည္႕ေျပာင္ျပေနေတာ့သည္။ 

"ေခါက္ဆြဲက စားမရေတာ့ဘူးထင္တယ္၊ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ငါက ဗိုက္ဆာတုန္းပဲ၊ မင္းကိုပဲ ကိုက္စားလုိက္ရမလား"

သူ႕ရယ္သံတို႕က မုိးစက္သံတေျဖာက္ေျဖာက္ၾကား ၾကည္စင္စြာထြက္လာသည္။ သူဒီလို မရီျဖစ္ခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ရာနဲ႕ခ်ီေနသလုိခံစားရသည္။ သူ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရီေမာပီးေတာ့ ေဘးဘီကို အူေၾကာင္ေၾကာင္ ဟိုၾကည္႕ဒီၾကည္႕လုပ္မိသည္။ ခု ငါ ရီေနမိတာလား.......... မိုးရြာပီးစ တိမ္မည္းညိဳေတြၾကားက ေနျခည္ေလးထြက္လာသည္႕ တိမ္မူးဖြယ္အခ်ိန္ေလးလို ... သူ႕ႏွလံုးသားေႏြးေထြးေနသည္။

အျဖဴေရာင္Where stories live. Discover now